«درازنو» زیبایی زندگی در مه

«درازنو», دهکده ای ییلاقی کوهستانی در بالاترین ارتفاعات کردکوی است که در هر چهار فصل سال به دلیل محیط طبیعی زیبای خود, پذیرای گردشگران و مسافران فراوانی است

خانه های کاهگلی، فضای طبیعی منطقه را جذاب و دیدنی کرده است. با نظاره کردن این منظره زیبا از داخل این خانه ها، چنان نشاطی به انسان دست می دهد که هیچ وقت این حالت در زندگی ماشینی به دست نمی آید.

هر گاه از پنجره داخل به بیرون بنگری، تابلوی زیبا و بی نظیری از طبیعت را می بینی که نقاشی از هر زاویه آن می تواند اثر هنری ماندگار دنیا باشد.

«درازنو» با قرار گرفتن در رأس قله البرز و سرزمین مرتعی، گل و گیاهان رنگارنگ وحشی و دارویی، جنگل انبوه و سرسبز، وجود آبشار، چشمه، غار یخچال و همچنین به دلیل داشتن چشم انداز زیبا و مشرف به تمامی نقاط جلگه ای از جمله کردکوی، گرگان، خلیج گرگان، میانکاله، بندر ترکمن و... از طبیعت زیبا و از مناطق جالب و منحصر به فرد استان گلستان است. این روستا در طول سال چه در ماههای گرم و چه در ماههای سرد سال، شلوغ بوده است.

از گذشته های دور، مردم «درازنو» برای خود خانه های چوبی و کاهگلی ساخته اند که سکونتگاه تابستانی آنان باشد. آب «درازنو» از چشمه هایی در دل کوه بیرون می آید.

از دیگر مکانهای دیدنی این منطقه، غار یخچال است که در زیر قله دکانی و در کنار سنگ بسیار بزرگی که محوطه ای در حدود بیست متر مر بع دارد و سوراخی به اندازه یک انسان در کنار سنگ دیده می شود. در شهریور ماه نیز در داخل این محفظه برف موجود است، به همین دلیل، این مکان، یخچال نام گرفته است.

کارشناس میراث فرهنگی استان گلستان، در مورد «درازنو» می گوید: «درازنو»، دهکده ای کوهستانی به همراه خانه هایی با معماری کوهستانی است. در این دهکده، خانه ها با شرایط اقلیم آب و هوایی خود ساخته شده است.

مهندس جاوید ایمانیان اظهار می دارد: خانه های کاهگلی با دیواره های چوبی و کاهگل و سقف کاله پوش مخصوص مناطق کوهستانی است.

وی می افزاید:مزیت این گونه ساختمانها در این مناطق، حفظ گرما در زمستان و حفظ هوای خنک در تابستان و مقاوم بودن در برابر لرزش و زلزله است.

به گفته وی، یکپارچگی بافت روستایی در این جا وجود ندارد. برخی از ساختمانها از چوب و تخته و کاه گل با کف کرسی که بیشتر از سنگ کوهستانی و سقف کاله پوش و برخی از آنها تمام چوب ساخته شده است. ساخت این خانه های تمام چوب به اواخر دوره قاجاریه برمی گردد.

محمد آریانفر، سرپرست منابع طبیعی شهرستان کردکوی نیز در مورد این دهکده ییلاقی می گوید: «درازنو» دهکده ای مسکونی، ییلاقی و قشلاقی است که ۱۶۰ خانوار ثابت دارد که فقط در دو فصل بهار و تابستان از محیط ییلاقی آنجا بصورت تفریحی استفاده می کنند.

وی می افزاید: تا سال ۷۰، دامدارا ن در دو فصل گرم سال برای چرای دامها در آنجا ساکن می شدند.تا این که با انجام طرح خروج دام، منابع طبیعی برنامه احیا و جنگل کاری را اجرا کرده است و توانسته این منطقه را به حالت بکر و طبیعی خود نزدیک کند. رویش گونه های بومی جنگلی و مرتعی، زیبایی و لطافت خاصی به منطقه داده است.

وی تأکید می کند: تخریب منابع طبیعی در دهه های گذشته به اندازه ای شدید بود که در بهار و تابستان، با وقوع بارانهای شدید و رگباری، حجم زیادی از خاک دچار فرسایش می شد و سیلاب منطقه از آنجا شروع و به اراضی کشاورزی و معابر شهرستان آسیب و خسارت وارد می کرد.

مهندس آریان فر با اشاره به نوع گونه های گیاهی موجود در منطقه اظهار می دارد: روستا با مساحت ۵/۷ هکتار مرتعی، درختچه ای و درختکاری شده است. البته جنگل کاری توسط منابع طبیعی صورت گرفته است.

به گفته وی، آویشن،گل گاوزبان، بومادران، شیر خشک، مارم بو، گل بنفشه، کنگر وحشی، گلامیر حسن، گل پر، گل ختمی، گل بابونه، ریحان کوهی، پر سیاوش، یونجه وحشی و گزنه از جمله گل و گیاهان وحشی منطقه هستند. این گل و گیاهان وحشی نه تنها با رویش خود در بهار و تابستان فضای روستا را زیبا و رنگارنگ می کنند و مرتع زیبایی را به وجود می آورند، بلکه در مصرف بسیاری از بیماریها از جمله دیابت، آسم، سرماخوردگی و... مفید بوده و مورد استفاده مردم قرار می گیرد.

آریان فر خاطرنشان می کند: در این دهکده، گونه های درختچه ای زرشک، ازگیل، ولیک، تمشک، سیب وحشی، گلابی وحشی و آلوچه هر ساله در فصل تابستان پربار هستند.

وی می افزاید: سطح زیادی از عرصه های «درازنو» به دلیل فقر پوشش گیاهی توسط آبخیزداری منابع طبیعی استان با گونه های کاج سیاه، افرا، زبان گنجشک، گیلاس وحشی، بلوط و گردو کشت شده است.

این مقام مسؤول با اشاره به مسیر ارتباطی کردکوی به «درازنو» می گوید: جاده ارتباطی به این دهکده ییلاقی، جاده شوسه است که ۲۵ کیلومتر آن آسفالته است. از امکانات این منطقه، برق و آب است که البته آب این روستا از همان چشمه قدیمی است که در منبع بزرگی جمع آوری شده است.

گفتنی است آب این چشمه سالم و بهداشتی بوده و جنبه دارویی دارد.

به گفته وی، در اطراف «درازنو»، چشمه هایی دیده می شود که فضا را زیباتر نشان می دهد. در وسط این دهکده، چشمه رزوی غربی، رزوی شرقی، جیکا چشمه در شرق «درازنو»، فک بند چشمه، گرمنه چشمه در جنوب و لار چشمه در جنوب شرقی، مرس چشمه و.... از تفرجگاههای مردم است. آبشار مغزی در جنوب یال واقع شده است که جذابیت مکان را چندین برابر افزایش می دهد.

آریانفر با اشاره به این مسأله که در «درازنو» از آبان ماه تا اواخر فروردین ماه، هوا مه آلود و زمین پوشیده از برف است، اظهار می دارد: با این شرایط، با ایجاد فضاهای ورزشی زمستانی، به مدت پنج ماه، می توان به ورزشهای زمستانی مثل اسکی در اینجا پرداخت. احداث یک پیست اسکی به طول یک کیلومتر از «امامزاده هزار منزل» در سمت شمالی تا چشمه ریزآب واقع در ارتفاع ۲ هزار ۵۰۰ متری «درازنو» می تواند محل مناسبی باشد که به خودی خود در استانهای شمالی بی نظیر خواهد شد.

وی با اشاره به این مسأله که مناطق توریستی جامعه باید سنتی سازی شود تا گردشگران بیشتری را به خود جذب کند، می گوید: باید میراث فرهنگی و گردشگری هر استانی در مناطق شناخته شده امکاناتی را قرار دهند که با بافت سنتی آن محل، ارتباط نزدیکی داشته یا برگرفته از محیط آنجا باشد.

وی خاطرنشان می کند: به عنوان مثال، مکانهای اکوتوریستی را نمی توان با احداث هتلهای پنج ستاره امروزی با آهن، سنگ، گچ و... زیبا تر کرد.

گردشگر و مسافری که وارد این مناطق می شود، انتظار دارد در خانه هایی سکونت کند که ساکنان گذشته در آن سکونت داشته اند تا زندگی گذشتگان این مرز و بوم را حس کند و لحظه ای خود را در کنار آنها ببیند. توریست انتظار دارد ماکتی از مردان و زنانی را با لباسهای آن زمان ببیند که مشغول کار هستند. مثلاً زن درازنویی را در حین پختن شیرمال و یا مرد درازنویی را در حال چرای دام به همراه گله هایش ببیند.

جاوید ایمانیان خاطرنشان کرد: منظور این نیست که امکانات در آنجا نیاوریم، ولی با آسفالته کردن جاده وآوردن گاز و آب، برق و تلفن، اقدام به ویلاسازی به معنای امروزی نداشته باشیم در واقع می توانیم با ساختن خانه های کاهگلی و مرمت خانه ها به روش گذشته و آوردن برخی از امکانات بهداشتی و... در این خانه ها، زیبایی«درازنو» و ارزش توریستی این مکانها را چندین برابر افزایش دهیم، زیرا آرامشی که این مکانهای قدیمی برای انسان به ارمغان می آورند، هرگز در آپارتمانهای ساخته شده از سنگ، کاشی و سرامیک وجود ندارد.

انسان با گذران یک مسافرت چندروزه، تجدید نیرو کرده و با انرژی مثبت به شهر و محیط کار خود بر می گردد.

به گفته مهندس ایمانیان، اگر بتوانیم امکانات فضاهای گردشگری را مطابق با محیطهای بومی احیا کنیم، برترین وکامل ترین قدم را در جذب بیشتر توریسم برداشته ایم.