Vancomycin HCl | اطلاعات دارویی | اطلاعات عمومی دارو

Vancomycin HCl

وانکو

موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) عفونت‌هاي شديد استافيلوکوکي (در صورت منع مصرف يا بي‌تأثير بودن ساير آنتي‌بيوتيک‌ها).
بزرگسالان: مقدار 500 ميلي‌گرم هر شش ساعت، يا يک گرم هر 12 ساعت تزريق وريدي مي‌شود.
کودکان: مقدار mg/kg/day 40 در مقادير منقسم هر شش ساعت تزريق وريدي مي‌شود.
نوزادان: مقدار mg/kg/day 10 در مقادير منقسم هر 12-6 ساعت تزريق وريدي مي‌شود.
ب) کوليت سودوممبران ناشي از مصرف آنتي‌بيوتيک يا آنتروکوليت استافيلوکوکي.
بزرگسالان: از راه خوراکي، مقدار 500-125 ميلي‌گرم هر شش ساعت، به مدت 10-7 روز مصرف مي‌شود.
کودکان: از راه خوراکي، مقدار mg/kg/day 40 در مقادير منقسم هر شش ساعت مصرف مي‌شود. مقدار مصرف در کودکان نبايد از g/day 2 تجاوز کند.
پ) پيشگيري از عفونت در اعمال جراحي در بيماران حساس به پني‌سيلين، پيشگيري از آندوکارديت در جراحي‌هاي دندان و دستکاري‌هاي دستگاه گوارش، مجاري صفراوي و ادراري- تناسلي.
بزرگسالان: مقدار يک گرم، يک ساعت قبل از عمل، به آهستگي و طي يک ساعت تزريق وريدي مي‌شود. در بيماراني که در معرض خطر زياد قرار دارند، اين مقدار ممکن است پس از 12-8 ساعت تکرار شود.
کودکان: در کودکان سبک تر از 27 کيلوگرم، مقدار mg/kg 20 و در کودکان سنگين‌تر از 27 کيلوگرم، معادل مقدار بزرگسالان مصرف مي‌شود. در بيماراني که در معرض خطر زياد قرار دارند، اين مقدار ممکن است پس از 12-8 ساعت تکرار شود.
مقدار مصرف در نارسايي کليه: مقدار و يا دفعات مصرف بايد بر اساس ميزان عيب کار کليه، شدت و عفونت و حساسيت ارگانيسم مربوطه تنظيم شود. مقدار مصرف بايد بر اساس غلظت سرمي دارو تعيين شود.
اولين مقدار مصرف توصيه شده mg/kg 15 است. مقادير بعدي بايد بر حسب نياز تنظيم شود. بعضي از پزشکان از جدول زير استفاده مي‌کنند:

غلظت کراتينين سرم	مقدار مصرف در بزرگسالان
کمتر از ml 100 / mg 1.5	يک گرم هر 12 ساعت
ml 100 / mg 5-1.5	يک گرم هر 6-3 روز
بيش از ml 100 / mg 5	يک گرم هر 14-10 روز

موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
در صورت مصرف همزمان وانکومايسين با ساير داروهايي که اثر سمي بر روي کليه دارند، مانند آمينوگليکوزيدها، پلي‌ميکسين B، کوليستين، آمفوتريسين B، کاپرئومايسين و سيس‌ پلاتين، اثر اضافي مسموميت کليوي بروز مي‌کند.

عوارض جانبي:
ملاحظات اختصاصي
آزمون‌هاي کشت و حساسيت ميکروبي قبل از شروع درمان صورت گيرد (مگر آن‌ که دارو براي پيشگيري استفاده شود).
براي تهيه سوسپانسيون خوراکي، دستورات کارخانه سازنده رعايت شود. محلول تهيه شده به مدت دو هفته در يخچال پايدار است.
براي تهيه محلول تزريقي، 10 ميلي‌ليتر آب استريل تزريقي به ويال 500 ميلي‌گرمي اضافه مي‌شود تا محلول حاوي mg/ml 50 به دست آيد. مقدار داروي تعيين شده را از ويال بيرون کشيده و با 250-100 ميلي‌ليتر محلول نمکي نرمال سالين يا دکستروز پنج درصد در آب رقيق مي‌کنند. اين دارو بايد حداقل طي 60 دقيقه انفوزيون شود تا از بروز عوارض جانبي ناشي از انفوزيون سريع جلوگيري گردد. محلول تهيه شده به مدت 96 ساعت در يخچال پايدار است.
از تزريق عضلاني دارو خودداري شود، زيرا به شدت تحريک‌کننده است.
غلظت سرمي دارو، کراتينين، BUN و تعداد سلول‌هاي خوني پيگيري شود.
در صورت بروز بثورات ماکولي- پاپولي بر روي صورت، گردن، تنه و اندام فوقاني، سرعت انفوزيون کم شود.
در صورت وجود اختلال شنوايي از قبل يا لزوم درمان طولاني‌مدت ممکن است انجام آزمون‌هاي شنوايي، قبل و در طول درمان مورد نياز باشد.
همودياليز و دياليز صفاقي فقط مقادير بسيار کمي از دارو را از بدن خارج مي‌کنند. بيماراني که دياليز مي‌شوند، فقط هر 7-5 روز يک بار به مقدار معمول مصرف دارو احتياج دارند.

تداخل دارويي:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
غلظت ازت اوره خون (BUN) و کراتينين سرم ممکن است افزايش يابد. در طول درمان با وانکومايسين ممکن است نوتروپني و ائوزينوفيلي بروز کند.

مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
اثر ضد باکتري : وانکومايسين باکتريسيد است و از طريق مهار ساخت ديواره سلولي و مسدود کردن پليمريزه شدن گليکوپپتيد عمل مي‌کند. طيف اثر اين دارو، بسياري از ارگانيسم‌هاي گرم مثبت، از جمله آنهايي که به ساير آنتي‌بيوتيک‌ها مقاوم هستند شامل مي‌ شود. اين دارو در عفونت‌هاي ناشي از استافيلوکوک اپيدرميديس و استافيلوکوک طلايي مقاوم به متي‌سيلين مؤثر است. هم‌چنين اين دارو براي درمان عفونت‌هاي ناشي از استرپتوکوکوس پنوموکوکوس مقاوم به پني‌سيلين مؤثر است.
فارماکوکينتيک
جذب: جذب سيستميک آن بعد از مصرف خوراکي بسيار کم است. با اين وجود، دارو ممکن است در بيماران مبتلا به کوليت يا نارسايي کليه تجمع يابد.
پخش: به‌طور گسترده در مايعات بدن، از جمله مايعات پريکارد، جنب، آسيت، سينوويال و جفت انتشار مي‌يابد. اين دارو در مايع مغزي- نخاعي (CSF) بيماران مبتلا به التهاب مننژ به غلظت درماني مي‌رسد. غلظت درماني دارو تا دو ساعت mcg/ml 26-18 (اوج غلظت بعد از انفوزيون) و حداقل غلظت قبل از انفوزيون mcg/ml 10-5 است. با اين وجود، اين غلظت‌ها ممکن است بر حسب آزمايشگاه و زمان نمونه‌گيري تغيير يابد.
متابوليسم: مشخص نيست.
دفع: بعد از مصرف تزريقي عمدتاً توسط فيلتراسيون گلومرولي از طريق کليه و بعد از مصرف خوراکي از طريق مدفوع دفع مي‌شود. نيمه‌عمر پلاسمايي دارو در بيماراني که کليه سالم دارند ، شش ساعت و در بيماران داراي کليرانس‌ کراتينين بين ml/min 30-10، حدود 32 ساعت است. اگر کليرانس‌ کراتينين کمتر از ml/min 10 باشد، نيمه‌ عمر پلاسمايي 146 ساعت خواهد بود.

فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده نسبت به اين دارو.
موارد احتياط: کاهش شنوايي (به خصوص در غلظت سرمي بالا، اثر سمي بر روي گوش دارد.)

اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Injection, powder: 500mg
Powder, For Suspension: 500mg/6ml

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: گليکوپپتيد.
طبقه‌بندي درماني: آنتي‌بيوتيک.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C (تزريقي)، رده B (خوراكي).
نکات قابل توصيه به بيمار
اگر دارو را به صورت خوراکي مصرف مي‌کنيد، حتي در صورت بهتر شدن، مصرف آن را ادامه دهيد.
از مصرف همزمان داروهاي ضد اسهال خودداري کنيد، مگر آن‌که توسط پزشک تجويز شده باشد.
در صورت بروز وزوز گوش فوراً به پزشک اطلاع دهيد.
مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده ممکن است نسبت به اثرات سمي دارو بر روي گوش حساس تر باشند. غلظت سرمي دارو به دقت پيگيري شود.
مصرف در شيردهي: اثرات دارو در شيردهي مشخص نيست.
عوارض جانبي
گوش: وزوز گوش، سميت گوشي.
دستگاه گوارش: تهوع و استفراغ.
ادراري - تناسلي: مسموميت کليوي.
پوست: بثورات پوستي.
خون: نوتروپني، ائوزينوفيلي.
موضعي: فلبيت، درد در محل تزريق وريدي.
ساير عوارض: آنافيلاکسي، تب، لرز، کمي فشار خون، برافروختگي، بثورات ماکولي - پاپولي بر روي صورت، گردن، تنه و اندام فوقاني (ناشي از انفوزيون سريع).
توجه: در صورت بروز حساسيت مفرط، بايد مصرف دارو قطع شود. حساسيت مفرط نبايد با بثورات ماکولي- پاپولي اشتباه شود.