بوی خوش زن - SCENT OF A WOMAN

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : مارتین برست
کارگردان : برست
فیلمنامه‌نویس : بو گلدمن، بر مبنای شخصیت‌هائی خلق شده توسط روگرو ماکاری و دینو ریزی از رمانی نوشتهٔ جووانی آرپینو
فیلمبردار : دانلد ا. تورین
آهنگساز(موسیقی متن) : توماس نیومن
هنرپیشگان : آل پاچینو، کریس اودانل، جیمز ریبهورن، گابریل انور، فلیپ ا. هافمن، ریچارد ونتور، سالی مورفی و برادلی ویتفورد
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۷ دقیقه


ـ ̎چارلی سیمز̎ (اودانل) صاحب بورس یک کالج شده که قطعاً درهای هاوارد را به رویش باز خواهد کرد. ̎چارلی̎ برای درآوردن پول بلیت هواپیمای خود، با پاسخ به آگهی ̎خانم رسی̎ (مورفی) که دنبال مراقب برای پدر نابینایش، ̎سرهنگ دوم بازنشسته فرانک اسلید̎ نابینا (پاچینو) می‌گردد، کاری موقت گیر می‌آورد. نخستین ملاقات آن دو بدشگون است: ̎اسلید̎ مردی مستبد است و زود از کوره در می‌رود بنابراین ̎چارلی̎ با اکراه می‌پذیرد که برای دو سه روز آخر هفته از ̎اسلید̎ مواظبت کند. از طرف دیگر در کالج، ̎چارلی̎ و دوستش ̎جرج ویلیس̎ (هافمن) شاهد یک سیاه‌بازی بوده‌اند که سر ناظم کالج ̎ آقای تراسک̎ (ریبهورن) پیاده کرده‌اند و ̎تراسک̎ تهدید کرده که اگر ̎چارلی̎ ̎جرج̎ واقعیت را نگویند، پس از تعطیلات در مورد تنبیه‌شان تصمیم‌گیری خواهد کرد. ̎چارلی̎ برای عید شکرگزاری نزد ̎اسلید̎ می‌رود. به محض آنکه خانوادهٔ ̎رسی̎ خانه را ترک می‌کنند، ̎اسلید̎ فاش می‌سازد که نقشهٔ چند روز اقامت دیوانه‌وار را در نیویورک ریخته است. اعتراضات ̎چارلی̎ فایده‌ای ندارد و خیلی زود خودش را همراه با ̎اسلید̎ در یک سوئیت مجلل در هتل والدورف ـ آستوریای نیویورک می‌یابد. ̎اسلید̎ که هرگز زیر بار نابینائی خود نرفته، آدمی پرحرف، دنبال خوشگذرانی و علاقمند به غذاهای خوشمزه است. روز بعد، در حالیکه لباس شیکی پوشیده برای شام شکرگزاری به منزل برادرش، ̎ویلی̎ (ونتور) می‌رود و به همهٔ خویشاوندان خود توهین می‌کند. ̎رندی̎ (ویتفورد)، برادرزاده‌اش به ̎چارلی̎ می‌گوید که نابینائی ̎اسلید̎ نتیجهٔ بی‌توجهی‌اش هنگام وررفتن با یک نارنجک بوده است. وقتی به هتل بر می‌گردند، ̎چارلی̎، ̎اسلید̎ را در حال تمیز کردن هفت‌تیرش می‌بیند و از او می‌خواهد که فشنگ‌هایش را بدهد. در سالن هتل، ̎اسلید̎ به دختری طرز اجرای درست تانگو را یاد می‌دهد. روز بعد، ̎چارلی̎ به ̎اسلید̎ پیشنهاد یک اتومبیل‌سواری می‌دهد. ̎اسلید̎ در موقعیتی تنها، خیال خودکشی دارد و ̎چارلی̎ درست سر بزنگاه می‌رسد. ̎اسلید̎ در کالج به دفاع از ̎چارلی̎ صحبت می‌کند. حرف‌های دل‌نشین ̎اسلید̎ با ابراز احساسات شدید حضار روبه‌رو می‌شود. گناهان ̎چارلی̎ بخشوده می‌شود.
ـ بوی خوش زن تنها به خاطر حضور پاچینو معنا دارد و اگرچه که بهترین بازی‌ پاچینو را در این فیلم شاهد نیستیم اما حداقل ایفای نقش یک نابینا، داوران طرفدار معلول‌نمائی آکادمی اسکار را به فکر انداخت تا جایزه را پس از هشت‌بار کاندیدا شدن در دستانش قرار دهند! فیلم که بر مبنای فیلم ایتالیائی بوش خوش زن (دینو ریزی، ۱۹۷۴ با همکاری ویتوریو گاسمن) ساخته شده از جذابیت خاصی برخوردار نیست و تنها دو صحنهٔ فراموش ناشدنی دارد، یکی رقص تانگوی پاچینو با دختری جوان (انور) در رستوران و دیگر صحنه‌ای که سرهنگ نابینا پشت فرمان نشسته و اتومبیل را می‌راند در حالی‌که همراه جوانش در کنار دست او است.