پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
بوکان عروس غرب ایران
بار سفر را بستن و رفتن به شهری که زمانی مراسم عروسی را در کنار حوض آب بزرگی در مرکز شهر برگزار میکردند و با رقص و پایکوبی به شادی میپرداختند، خالی از لطف نیست.
علاوه بر آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم مردمان این دیار میتوان چشمها را به مهمانی لباسهای رنگین و زیبا دعوت کرد، بوکان سرزمینی است کمتر شناختهشده که دهها جاذبه طبیعی و تاریخی را در خود جای داده همراه با مردمانی که با مهربانی لبخند به مهمانانشان خوشامد میگویند.
بوکان (بوک در کردی به معنی عروس است و بوکان به معنی سرزمین عروسان است) که مردم آن شهر با لفظ عروس شهرها از آن یاد میکنند، در آذربایجان غربی قرار دارد و از شمال با شهر میاندواب، از جنوب با سقز، از شرق با شاهیندژ و از غرب با مهاباد همسایه و دارای آب و هوای معتدل و کوهستانی است. شهر زیبای بوکان در مطالعات باستانشناسی به عنوان پایتخت مانناها دارای پیشینهای حدود ۳۰۰۰ سال است.
مردمان خونگرم و مهماننواز این شهر به زبان کردی سورانی صحبت میکنند و بساط آرامش و سفری زیبا را برای گردشگران با ارائه مکانهای مناسب برای اقامت، مراکز خرید با قیمتهای مناسب و ارزانسراها، رستورانهای عالی با غذاهای سنتی و خوشمزه، فضاهای سبز و بوستانهای زیبا، مناظر زیبا و چشمنواز، طبیعت کوهها و درهها، اماکن تاریخی و نیز غارهای طبیعی را فراهم میکنند.
رودخانه سیمینهرود: این رودخانه که از کوههای چهل چشمه کردستان سرچشمه گرفته و پس از طی مسافت طولانی به دریاچه ارومیه میریزد. در بخشی از مسیر حرکت خود مناظری سرسبز و زیبا در شهر بوکان که در موازات این رودخانه قرار دارد بهوجود آورده است. سیمینه رود در ضلع غربی این شهر قرار گرفته و زمینهساز فراهمکردن فضای سبز و پارک ساحلی بوکان گردیده است که یکی از مراکز دیدنی و سیاحتی شهر به شمار میرود. از دیگر مکانهای زیبای کنار این رودخانه مناظر زیبا و تفریحی کیوه رهش (کوه سیاه) و روستای کوسه است. خوشبختانه در این منطقه امکانات اقامتی و تسهیلات کافی برای گردشگران مهیا بوده و مسافران میتوانند به راحتی در این اماکن اقامت گزینند.
باغ امیرآباد: امیرآباد یکی از محلههای بوکان است که به دلیل داشتن باغهای زیبا، همواره از شهرت خاصی برخورداربوده این باغها بیشتر دارای درختان آلبالو و البته مزارع سبزیجات است. به همه شما پیشنهاد میکنیم در سفر به بوکان برای گشتوگذار در منطقه امیرآباد و استفاده از طبیعت زیبای آن برنامهریزی کنید.
بوستان حسن زیرک: علاقهمندان به موسیقی و هنر کردی حتما نام حسن زیرک را شنیدهاند. او خواننده نامی و خوش صدای کرد بود که در بوکان متولد و در همین شهر نیز به خاک سپرده شده است. مزار او هم اکنون بر دامنه کوه ناله شکینه (نعلشکن) زیارتگاه عاشقان موسیقی و هنر ایرانی است. در کنار مزار وی، چند مزار دیگر از هنرمندان موسیقی کردی از جمله قادر عبداللهزاده (قاله مهره)، نوازنده شمشال (نوعی نی) قرار دارد.
مسجد جامع بوکان: این مسجد مربوط به دوره قاجاریه در مرکز شهر و در کنار حوض آب قدیمی شهر و نیز قلعه سردار عزیزخان مکری با همان قدمت واقع شده است. این مسجد محل اقامه نماز جماعت و اجتماع مردمان این دیار است.
آرامگاه سردار عزیزخان مکری: بنایی آجری با ایوان طاقدار و سقف گنبدی مربوط به آرامگاه سردار عزیزخان مکری داماد امیرکبیر و از سرداران ناصرالدین شاه در بوستان ملت بوکان در فضایی سرسبز و زیبا واقع شده است. دیدن این بنای تاریخی و آرامگاه زیبا که تداعیکننده خاطرات تاریخی ایران زمین است، برای هر مسافری میتواند جذاب و خاطرهانگیز باشد.
مسجد جامع حمامیان: این مسجد تاریخی و زیبا در روستایی به همین نام در چند کیلومتری شمالغربی بوکان قرار دارد.این مسجد بنایی آجری با پلان چهارطاقی و تزینات زیبا و گچکاری چشمنواز دارای ایوان طاقدار و نیز سقف گنبدی است. قدمت این بنا نیز متعلق به اواخر دوره قاجاریه است.
سایت ماننایی قلایچی: در ۷ کیلومتری شمالشرقی بوکان و در مسیر بوکان به شاهیندژ در نزدیکی روستایی به همین نام، محوطهای تاریخی متعلق به حکومت مانناها (قومی بودند که حکومتی را در جلگه جنوبی دریاچه ارومیه تشکیل داده و از قرن ششم قبل از میلاد تا قرن هشتم بر این سرزمین حکومت میکردند) قرار گرفته که دارای آثار معماری، کتیبه سنگی، سفال و آجرهای زیبا و منقوش مربوط به سده هشتم قبل از میلاد است. اهمیت این آثار به حدی است که تقریبا در بیشتر موزههای مشهور و مطرح دنیا میتوان بخشهایی از آن را مشاهده کرد.
قلعه بردینه: قلعه بردینه در جوار روستای آغجیوان و ۳۰ کیلومتری بوکان در مسیر جاده بوکان به شاهیندژ قرارگرفته است. قلعه بردینه روی کوهی به همین نام در ارتفاع ۲۰۰ متری از دشتهای اطراف واقع شده است. ورودی قلعه در ضلع جنوب شرقی دارای ۱۲ پله از سنگ تراشیده شده شما را به محوطه اصلی که شامل فضاهایی برای ذخیره آب باران که به آب انبار شهرت دارند هدایت میکنند. با توجه به سفالهای جمعآوریشده و مطالعات باستانشناسی، این قلعه متعلق به مانناییها است. بازدید از این مکان برای عاشقان اماکن باستانی و نیز علاقهمندان به کوهنوردی، گزینه خوبی است که به محض رسیدن بر بالای کوه و دیدن این فضاها و نیز منظره چشمنواز دشتهای اطراف خستگی را بر جان هر گردشگری به لذتی شیرین و خاطراتی زیبا تبدیل میکند.
اتاقهای سنگی روستای بیبی کند: بدون تردید دیدن حجرهها و اتاقهایی که در دل کوه کنده شدهاند برای هر گردشگری جذاب و دیدنی است. در گوشه و کنار ایران تعدادی روستای سنگی وجود دارد که برخی از آنها شهرت بسیاری دارند ولی بدون تردید نام روستای سنگی بیبی کند برای بیشتر گردشگران ناشناخته است. این مکان دیدنی بر بلندای کوهی در نزدیکی روستای بیبی کند در مسیر جاده بوکان به شاهیندژ قرار دارد. معماری سنگی این فضا با اتاقهای سنگی، پنجرههای سنگی، دهلیزها، طاقهای کنده شده از سنگ برای تعبیه وسایل روشنایی و نیز مناظر بدیع و زیبای اطراف آن نظر هر گردشگری را به سوی خود جلب میکند و اوقات خوشی را برای آنان فراهم میکند. در ضمن این مکان مجهز به پلههای فلزی کار گذاشته شده جهت سهولت بازدید
گردشگران است.
غارهای بوکان: بوکان دارای غارهای طبیعی زیادی با قدمت چند میلیون ساله است. از معروفترین این غارها میتوان غار زندان چاوه (غار کانی رهش) در ۳۰ کیلومتری جاده بوکان به مهاباد در روستای کانی رهش، غار کولآباد در نزدیک همین روستا بر سر جاده بوکان به میاندواب، غار مکری قرآن در روستای خراسانه در مسیر بوکان به مهاباد، غار طبیعی روستای اشکوتان، غار کونهکوتر انگیجه در ۷ کیلومتری شرق بوکان و غار زندان سماقان در فاصله ۴۵ کیلومتری بوکان با عمق ۷۵ متری را نام برد. اما دو غار دوکچی و غار قلایچی در مسیر بوکان به شاهیندژ را میتوان از مهمترین آنها دانست که همواره میزبان کوهنوردان و غارنوردان زیادی است.
سد شهیدکاظمی: این سد روی رودخانه زرینهرود در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی بوکان در مسیر جاده شاهیندژ قرار دارد که همواره در فصل تابستان میزبان مهمانان و گردشگران فراوانی است. منظره زیبای آب و طبیعت سرسبز پشت این سد نظر هر گردشگری را به خود جلب میکند.
علاوه بر موارد ذکر شده، از مناظر بسیار زیبا و طبیعت قشنگ درههای سرسبز و جنگلی روستاهای خراسانه و آشی گلان در مسیر بوکان به مهاباد و نیز جلگه سردرآباد نباید صرفنظر کرد.
نادر فرجی