کابوس دیدن بچه

اغلب کودکان دیدن کابوس و خواب های بد را تجربه کرده اند. رؤیاهای وحشتناک از زمانی که کودکان دوساله هستند آغاز می شود و بین سنین
۶-۳ سالگی به اوج خود می رسد. دیدن کابوس معمولاً در …

اغلب کودکان دیدن کابوس و خواب های بد را تجربه کرده اند. رؤیاهای وحشتناک از زمانی که کودکان دوساله هستند آغاز می شود و بین سنین

۶-۳ سالگی به اوج خود می رسد. دیدن کابوس معمولاً در آخرین مراحل خواب اتفاق می افتد، یعنی طی ساعات ۶-۴ صبح. تفاوت تکرار کابوس ها در کودکان مختلف متفاوت است. ممکن است کودک شما در یک سال فقط چند بار خواب ترسناک ببیند و یا این احتمال وجود دارد که اغلب شب ها آشفته و ناراحت از خواب بپرد. در حدود یک چهارم از کودکان هر هفته حداقل یک کابوس می بینند. موضوع رایج اغلب این کابوس ها هم این است که توسط یک شخص یا حیوان ترسناک تعقیب می شوند. علت ایجاد کابوس ها مشخص نیست ولی تصور می شود که استرس های رایج و تغییرات ناشی از مراحل رشد عامل آن باشد. برای مثال کودکانی که حادثه ناگواری را تجربه کرده اند تا ۶ ماه بعد کابوس های فراوان می بینند.

به طور کلی برخی از علل ایجاد کابوس عبارتند از:

- استرس

- تب

- وقوع اتفاق ناخوشایند مانند تصادف، عمل جراحی و ...

- داشتن قوه تخیل فعال

چگونه با کابوس های فرزندان کنار بیاییم؟

- هنگامی که کودک شما با گریه از خواب می پرد سریع خود را به او برسانید. اگر اتاق شما از اتاق خواب کودکتان دور است و مطمئن نیستند که بتوانید صدای گریه او را بشنوید، یک دستگاه هشداردهنده صدای گریه کودکان در اتاقش نصب کنید.

- فرزندتان را در آغوش بگیرید و او را نوازش کنید. به او اطمینان خاطر بدهید و آرام و ملایم صحبت کنید.

- درک کنید که احساس ترس و وحشت کودک شما بی مورد نیست.

- تا زمانی که فرزندتان مجدداً آرام شود نزد او بمانید. اگر خیلی ترسیده باید او را با یک فعالیت مطلوب و آرام تسکین دهید؛ مانند خواندن کتابی که دوست دارد.

- ممکن است کودکتان بخواهد با شما راجع به کابوسش صحبت کند. او را تشویق کنید تا پایان شاد و خنده داری را برای ادامه خوابش تعریف کند.

اشتباه نکنید

شاید به طور ناخواسته اشتباهاتی را در این زمینه مرتکب شوید. از انجام عکس العمل های زیر نسبت به کابوس های فرزندتان خودداری کنید:

- در چنین مواقعی کودکتان را نادیده نگیرید. اگر از رفتن نزد او خودداری کنید بیشتر افسرده و عصبی خواهد شد.

- عصبانی نشوید. ممکن است فکر کنید که فرزندتان برای جلب توجه این کارها را انجام می دهد. اما بدانید که بروز عصبانیت شما ناراحتی و اضطراب کودک را افزایش می دهد.

- این احتمال وجود دارد که خسته باشید و برای حل مشکل راه حل ساده ای را برگزینید؛ اینکه تصمیم بگیرید کودک را به اتاقتان ببرد و او را کنار خودتان روی تخت بخوابانید. چنین اقدامی اشتباه است چون باعث می شود که کودک شما تصور کند که خوابیدن در تخت خودش باعث دیدن کابوس شده و در نتیجه همیشه اصرار می کند که کنار شما بخوابد.

چند پیشنهاد

ممکن نیست بتوانید کودکتان را از دیدن کابوس های مجدد بازدارید ولی می توانید تعداد دفعاتی را که خواب بد می بیند، کاهش دهید:

- مطمئن شوید که فرزند شما فیلم های ترسناک تلویزیون را تماشا نمی کند و یا کتاب های ترسناک نمی خواند.

- به طور معمول هر روز به او رسیدگی کنید تا بفهمید مشکلی ندارد. ماجراهای پردغدغه می تواند جرقه ای برای دیدن خواب های ناخوشایند باشد مانند اسباب کشی، شروع مدارس، ورود یک عضو جدید به خانواده یا تولد یک نوزاد.

- درباره رؤیاها با هم صحبت کنید و توضیح دهید که همه افراد گاه و بیگاه کابوس می بینند.

- اگر کودک شما به وسیله کابوس های شبانه آزار می بیند به او کمک کنید تا معانی آنها را از طریق نقاشی، نوشتن یا نمایش پیدا کند. درباره عامل ایجاد کابوس ها فکر کنید و سعی کنید در جهت رفع آنها اقداماتی انجام دهید.

- در صورت نیاز به دنبال یک مشاور حرفه ای باشید یا به پزشک مراجعه کنید تا در این زمینه بیشتر به شما راهنمایی کند.

groohashpazi.blogfa.com