نیازی که جدی گرفته نمی‌شود

تحقق بانکداری الکترونیک در هر کشور به رعایت پیش‌فرض‌های نیاز زیادی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به مسئله مهم بیمه اشاره کرد.
در بانکداری الکترونیکی یا اینترنتی موارد بسیاری …

تحقق بانکداری الکترونیک در هر کشور به رعایت پیش‌فرض‌های نیاز زیادی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به مسئله مهم بیمه اشاره کرد.

در بانکداری الکترونیکی یا اینترنتی موارد بسیاری مانند اوراق و اسناد مالی، مسؤولیت‌های بانکی، امضای دیجیتالی، رمزها و کلمات عبور کاربران برای دسترسی به حساب‌های بانکی و جرایم رایانه‌ای دخیل است. بروز اشکال در هر کدام از آن‌ها می‌تواند ضررهای جبران‌ناپذیری را به دنبال داشته باشد و خسارت‌های گسترده مالی به بانک‌ها و مشتریان آن‌ها وارد و عموم مردم را نسبت به کارآیی، امنیت و اتکاپذیری سرویس‌های بانکداری الکترونیک دچار تردید کند. بنابراین بدیهی است که ایجاد و به کارگیری پوشش بیمه‌ای جزو جدانشدنی بانکداری الکترونیک تلقی می‌شود و بدون وجود آن نباید در انتظار استقبال مردم از این سرویس‌ها بود. برای به کارگیری بیمه در ارایه خدمات بانکداری الکترونیکی، هر بانک به یک گروه متخصص و انحصاری بیمه نیازمند است. این گروه باید بتواند با شناسایی تمامی مراحل موجود در دادوستدهای اینترنتی، ریسک‌ها، خطرات و احتمال‌های بروز خطا در مراحل مختلف را شناسایی و با توجه به آن، نوع و مقدار بیمه را در هر مرحله مشخص کند.

خوشبختانه بیمه و بانکداری الکترونیک در ایران توسط بخش خصوصی در کشور ارایه می‌شود و همین مسئله می‌تواند زمینه‌ساز رفع بسیاری از نگرانی‌ها در مورد امنیت و کارآیی بانکداری الکترونیک به خصوص در میان مردم عادی باشد. این در حالی است که به دلیل عدم اعتماد و ریسک بالا در این فرآیند، شرکت‌های بیمه دولتی کمتر به ارایه این خدمت تمایل نشان می‌دهند.

از جمله شرکت‌های داخلی که چنین خدمات بیمه‌ای ارایه می‌دهند، می‌توان به بیمه سینا اشاره کرد که امکان پوشش خدمات بیمه بانکداری الکترونیکی را برای بانک‌های داخل کشور فراهم آورده است.

با عنایت به عدم نقش‌آفرینی جدی شرکت‌های بیمه دولتی در این حوزه، برخی کارشناسان معتقدند تنها راه به کارگیری بیمه در بانکداری الکترونیک، خصوصی‌سازی است. آنان تاکید می‌کنند که اگر بخواهیم خدمات بانکداری الکترونیک را به کار گیریم باید به عنوان یک سیستم به آن نگاه کنیم و تمامی اجزا آن را اعم از سخت‌افزار، نرم‌افزار، امنیت و بیمه در کنار یکدیگر در نظر بگیریم.

در حال حاضر کشورهای غربی و بسیاری از کشورهای آسیایی به خصوص در خاور دور به بانکداری الکترونیک به عنوان یک مزیت برای مشتری نگاه می‌کنند و آن را پذیرفته‌اند.

مشکلات و راه‌حل‌ها

اگر نظام بانکی بخواهد به دنبال رفع نیاز مشتری باشد، باید تمامی جوانب کار را در نظر بگیرد، نه اینکه فقط یک سری ابزار را بدون بسترسازی و بررسی نیازهای واقعی تهیه کند و مدعی شود بانکداری الکترونیک در کل کشور راه‌اندازی شده است.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان مشکل اصلی در نظام بانکداری الکترونیکی ایران آن است که اجزای این سیستم در داخل کشور همگام با یکدیگر حرکت نمی‌کنند و به همین دلیل در ایران e-banking به معنای کامل هنوز پیاده‌سازی نشده.

نقش بیمه در بانکداری الکترونیک نیز در همین‌جا معنی می‌یابد. متاسفانه بیشتر بیمه‌های مختلف در کشور به دلیل آنکه دولتی هستند درک کافی و لازم برای حمایت از سیستم‌های مالی و به خصوص مدل‌های جدیدتر و پیشرفته را ندارند و در واقع فقط می‌توانند یکسری فعالیت‌های عادی را که در چند دهه اخیر انجام داده‌اند، پیگیری کنند. به نظر می‌رسد تنها راه به کارگیری بیمه در سیستم‌های مالی آن است که بیمه‌های خصوصی بیشتری در کنار بیمه‌های دولتی راه‌اندازی شوند تا صنعت بیمه کشور پویا و بین این شرکت‌ها برای ارایه خدمات متنوع رقابت واقعی و جدی به وجود آید.

به هر حال باید منتظر ماند و دید چه زمان عزم و اراده جدی برای حل این مشکل در کشور به وجود می‌آید و شرکت‌های بیمه دولتی خود را با تحولات اقتصادی و تجاری جهان مدرن سازگار می‌کنند و در نهایت برای ارایه خدمات نوین به مردم آماده خواهند شد.