چرا زن ها و مردها حرف هم را نمی فهمند

زن ها و مردها به لحاظ شخصیتی و روانی تفاوت های زیادی با هم دارند به همین دلیل احتمالا نمی توانید همسرتان را با خودتان مقایسه کنید و انتظارات تان را شکل دهید اما این مشکل هم راه حل دارد

زن‌ها و مردها به لحاظ شخصیتی و مهارت‌های ارتباطی تفاوت‌های زیادی باهم دارند اما بسیاری از خانم‌ها و آقایان از این نکته مطلع نیستند به همین دلیل شیوه برخورد درست با هم را نمی‌دانند و در نتیجه انتظارات و توقعات نابجایی از هم پیدا می‌کنند. این مسئله بیشتر از همه در روابط خانوادگی و زناشویی خود را نشان می‌دهد، وقتی زن و شوهر یکدیگر را درست نشناسند چگونه می‌توانند نیازهای هم را درست پیش‌بینی کنند و یکدیگر را راضی و خرسند نگه دارند؟ همین امر به مرور باعث به‌وجود آمدن اختلاف‌های جدی می‌شود و در مواردی هم زن و شوهرها به این نتیجه می‌رسند که با هم تفاهم ندارند و این می‌تواند عواقب وخیمی به بار آورد، در این مطلب سعی می‌کنیم به شما بگوییم با همسرتان به لحاظ روانی چه تفاوت‌هایی دارید و چه توقعاتی می‌توانید از او داشته‌باشید.

● قدرت‌بدنی مهم نیست

نمی‌توان گفت که آدم‌های با اعتماد به نفس کمتر از دیگران دچار شک و تردید می‌شوند اما باید بدانید آن‌ها بهتر این شک‌ها را مدیریت می‌کنند و می‌توانند تمام انرژی خود را معطوف به حل مسئله کنند و این همان جایی است که تفاوت‌هایی میان مردها و زن‌ها می‌بینیم.

مردها: در طول تاریخ مردها برای آنچه خواسته‌اند جنگیده‌اند، آن‌ها با توان فیزیکی بالایی که داشتند توانستند ثروت و منابع زیادی را به دست بیاورند. ولی در دوران مدرن که تکنولوژی پیشرفت زیادی کرده‌است مسائل خیلی کمی هستند که به قدرت‌بدنی نیاز داشته ‌باشند. این روزها وقتی تعارض و تضادی پیش می‌آید، مردها سعی می‌کنند با گفت‌وگویی صلح‌آمیز آن را حل کنند اما همچنان در ناخودآگاه آن‌ها این موضوع وجود دارد که قدرت بدنی بیشتری دارند، به همین دلیل وقتی بحث و جدلی پیش می‌آید که نمی‌توان با صحبت آن را حل کرد، ناخودآگاه قدرت بدنی آن‌ها به ذهن‌شان می‌آید و همین امر باعث افزایش اعتماد به نفس‌شان می‌شود، البته منظورمان این نیست که آن‌ها از این نیرو استفاده می‌کنند بلکه به لحاظ ذهنی قوی‌ترشان می‌کند.

زن‌ها: زن‌ها می‌دانند که به لحاظ قدرت بدنی توان کمتری دارند و شاید همین امر باعث می‌شود برای خیلی از خانم‌ها بحث جدی با آقایان کمی مشکل شود چون وقتی بحث بالا می‌گیرد ناخودآگاه یادشان می‌آید به لحاظ بدنی ضعیف‌تر و آسیب‌پذیرتر هستند و نمی‌توانند به خوبی در برابر آن مرد از خود دفاع کنند. ولی توصیه ما به خانم‌ها این است که اول از همه یادشان باشد، اگر طرف مقابل حمله فیزیکی کند بیشتر نشان‌دهنده ترس اوست تا قدرتش. از طرف دیگر در طول تاریخ مردها از طریق قدرت بدنی خود زندگی را گذراندند ولی زن‌ها بیشتر از مهارت‌های زبانی خود استفاده کرده و توانسته‌اند مردها را متقاعد کنند، پس قدرت خود را در قانع کردن طرف مقابل دست‌کم نگیرید.

● مردها برای‌شان هدف مهم است

مردها مشکلات‌شان را همانند یک ماشین اتوماتیک حل می‌کنند؛ آن‌ها روی موضوعی تمرکز کرده و همه کار می‌کنند تا آن را به دست آورند و به همین دلیل، فرآیند و راهی که آن‌ها را به خواسته‌‌شان می‌رساند برای‌شان چندان مهم نیست، مهم تنها نتیجه است اما زن‌ها توجه بیشتری به فرآیندها و طریقه رسیدن به هدف دارند و سوال مهم برای آن‌ها این است که چطور بهتر عمل کنند؟ چگونه رفتار کنند؟ چگونه کار درست را انجام دهند؟ همه این سوال‌ها می‌تواند توجه را از هدف نهایی منحرف کند و حتی گاهی دسترسی به هدف غیرممکن می‌شود. به خانم‌ها توصیه می‌کنیم اینقدر به حاشیه‌ها فکر نکنند بهتر است تمام توجه‌تان را تنها به یک نتیجه مثبت متمرکز کنید. البته باید حواس‌تان به تمام موانع ممکن و راه‌های غلبه بر آن‌ها باشد، جالب است بدانید افراد با اعتماد به نفس یک قانون مهم دارند: به جای این‌که هنگام مواجهه با مسائل نگران پیامدها شوند تنها به حل آن فکر می‌کنند.

● اعتماد به نفس با بی‌ادبی فرق دارد

مردها خیلی به ندرت به مشکلات‌شان اعتراف می‌کنند؛ آن‌ها وقتی به‌دنبال دستیابی به علائق خود هستند کم پیش می‌آید احساسات افراد دیگر را در نظر بگیرند. مردانی که هدف برای‌شان مهم است معمولا سلطه‌جو هستند؛ آن‌ها تنها به‌دنبال دستیابی به هدف‌شان هستند و برای‌شان اهمیتی ندارد که همکاران یا زیردستان‌شان درباره آن‌ها چه فکری می کنند، آن‌ها نمی‌ترسند کسی را بیازارند یا گستاخ به‌نظر برسند. زن‌ها در نقطه مقابل هستند، برای آن‌ها بسیار مهم است دیگران درباره آن‌ها چه فکری کنند؛ آن‌ها می‌خواهند همه را خشنود کرده و همه آن‌ها را تحسین کنند و دوست‌شان داشته باشند و در نتیجه آن‌ها حاضر می‌شوند کارهایی را که نمی‌خواهند انجام دهند تنها به این دلیل که همکاران و دوستان‌شان را نیازارند. نمی‌‌گوییم بیش از اندازه بر اهداف‌تان پافشاری کنید و حاضر باشید به هر دلیلی به خودتان فشار بیاورید اما حواس‌تان باشد اعتماد به نفس با بی‌ادبی یا گستاخی فرق دارد.

● خانم‌ها رمزگشاتر هستند

توانایی رمزگشایی به معنای حدس زدن احساسات طرف مقابل با مشاهده رفتار غیرکلامی اوست؛ برای نمونه فردی که این توانایی را دارد که از حالات صورت، وضعیت بدن و حرکات و نیز صدای دوست خود، در می‌یابد که او خوش و سرحال است یا محزون و افسرده. پژوهش‌ها نشان می‌دهند این توانایی در زنان به‌مراتب بیش از مردان است؛ زنان در قضاوت و استنباط هیجانات و عواطف به ویژه از حالات صورت بسیار توانمندتر از مردان هستند. این توانایی حتی در دختران دبستانی هم دیده می‌شود. زنان در رمزگشایی توان بالایی دارند برای مثال در یک جمع و در یک مهمانی اگر آقا از حرف همسرش خوشش نیاید و اشاره کند خانم سریعا متوجه می‌شود و مسیر حرف را عوض می‌کند ولی آقایان کمتر می‌توانند چنین کاری بکنند.

● فرق زن‌ها و مردها در کنترل احساسات

مردها: از همان دوران کودکی معمولا پسرها را جوری تربیت می‌کنند که در آینده بتوانند از خودشان دفاع کنند. آن‌ها یاد می‌گیرند نباید گریه کنند، نباید از هیچ چیزی بترسند، نباید موجودات ضعیف‌تر را بترسانند و اذیت کنند. پدر و مادر به آن‌ها یاد می‌دهند باید قوی و شجاع باشند و روی خودشان کنترل داشته باشند. آدم‌ها و جامعه نیز از یک مرد انتظار دارند در هر موقعیتی آرامشش را حفظ کند، به دلیل همین باورها مردها تلاش می‌کنند که چنین قابلیت‌هایی را در خود به‌وجود آورند اما منظور ما این نیست که مردها در وضعیت‌های بحرانی عصبی نمی‌شوند. آن‌ها معمولا احساسات‌شان را کمتر نشان می‌دهند، در نتیجه زن‌ها احساس می‌کنند مردها اعتماد به نفس زیادی دارند و کاملا به‌خودشان مطمئن هستند.

زن‌ها: خانم‌ها به‌طور طبیعی، ‌احساساتی‌تر و حساس‌تر هستند، عصبی بودن آن‌ها کاملا آشکار است و خیلی راحت می‌توان آن‌ها را آشفته کرد و بعد نقطه ضعف‌های‌شان را به رخ کشید. اگر به‌عنوان یک خانم دوست ندارید کسی بتواند با شما چنین کاری کند باید یاد بگیرید در جمع به‌خود مسلط باشید و خودتان را کنترل کنید. حواس‌تان به تمام حرکت‌ها، حالت‌های صورت و صدای‌تان باشد. وقتی عصبی می‌شوید، سعی کنید عمیق نفس بکشید و حواس‌تان باشد که کاری نکنید که بعدا از خودتان خجالت بکشید. باید سعی کنید احساسات‌تان را تا زمانی که به خانه می‌روید یا جایی که غریبه‌ای نیست درون‌تان نگه دارید و آن‌ها را بروز ندهید. البته حواس‌تان باشد نباید احساسات منفی را درون خودتان نگه دارید بلکه باید به نحوی آن‌ها را تخلیه کنید و اما هیچ‌گاه افراد با عزت نفس این کار را در مقابل غریبه‌ها انجام نمی‌دهند. البته فراموش نکنید هیچ‌کس از شما انتظار ندارد که همچون مردها رفتار کنید ولی اگر بتوانید در موقعیت‌های بحرانی خودتان را کنترل کنید، برای‌تان نقطه قوت بزرگی است.

● مردها پیام‌ها را می‌سنجند و زن‌ها فراپیام را

زنان و مردان با وجودی که از کلمات مشابه استفاده می‌کنند ولی حرف یکدیگر را نمی‌فهمند. کلماتی که ما به کار می‌بریم ۲ قسمت دارند: به اطلاعاتی که به وسیله معانی کلمات منتقل می‌شوند «پیام» می‌گویند و آنچه درباره روابط مخابره می‌شوند، تلقی در قبال یکدیگر، موقعیت و حرفی که می‌زنیم، حالت چهره و وضعیت بدنی ما هنگام صحبت‌کردن، «فراپیام» نامیده می‌شود. در حالی که کلمات اطلاعاتی را منتقل می‌سازند، طرز سخن ما، بلندی صدا، سرعت حرف زدن، لحن و ادای کلمات و تاکیدها، ذهنیت ما را مشخص می‌سازند؛ حالتی که به مخاطب ما می‌فهماند عصبانی هستیم یا احساس دوستانه داریم و می‌خواهیم صمیمی‌تر شویم همان فراپیام است. پژوهش‌ها نشان داده‌اند، زن‌ها بیشتر از پیام به فراپیام اهمیت می‌دهند در حالی که برای مردها خود پیام اهمیت بیشتری دارد. زنان برای بیان احساسات به‌خود حق می‌دهند از انواع صفات عالی و مبالغه‌آمیز استفاده کرده و احساسات خود را غلیظ جلوه دهند؛ مثلا می‌گویند:« تو هیچ وقت به فکر من نبودی»، « تو همیشه دیر می‌آیی»، «۱۰۰ بار به شما گفتم.» زن محدودیتی در استفاده از لغات نمی‌بیند در صورتی که مردان این کلمات را واقعی پنداشته و واکنش نامناسب نشان می‌دهند؛ مثلا می‌گویند: «در یک ماه گذشته فقط یک شب دیر آمدم.»

● فرق میان گوش دادن زن و مرد

تحقیقات نشان می‌دهند زن‌ها و مردها از روش‌های متفاوتی برای نشان دادن گوش‌کردن خود به حرف‌های دیگران استفاده می‌کنند. زن‌ها حین گوش دادن بیشتر سر تکان می‌دهند و از کلماتی مانند آهان، بله و... استفاده می‌کنند و مقصودشان نیز از استفاده این کلمات این است که «دارم به حرف های شما گوش می‌دهم.» ولی مردها کمتر این حرکات انجام می‌دهند و بیشتر زمانی از این اصوات و کلمات استفاده می‌کنند که بخواهند توافق خود را اعلام کنند بنابراین بیشتر اوقات زن‌ها شکایت می‌کنند که همسرشان به حرف‌های‌شان گوش نمی‌دهد یا حوصله شنیدن حرف‌های آن‌ها را ندارد. در صورتی که نحوه گوش دادن در زن و مرد متفاوت است.