رخت آویز مردگان

بالاخره نسل هشتم هم از راه رسید و تنها کاری که اکنون از دست ما برمی آید, در جریان گذاشتن خوانندگان از چگونگی حضور سازندگان و ناشران در این نسل است

عنوان انگلیسی بازی: Dead Rising ۳ پلتفرم: Xbox One ناشر: Microsoft Studios سازنده: Capcom Vancouver سبک: Survival Horror امتیاز: ۰/۸

بالاخره نسل هشتم هم از راه رسید و تنها کاری که اکنون از دست ما برمی آید، در جریان گذاشتن خوانندگان از چگونگی حضور سازندگان و ناشران در این نسل است. خدا را چه دیدید؟ شاید حداقل شما توانستید یک XboxOne یا PS۴ بخرید و آن وقت ما را به دلیل چاپ بموقع نقد بازی های این کنسول ها دعا کنید! حتی اگر هم دستتان به هیچ کدام از این کنسول ها نرسد، قطعا خواندن نقد بازی های آنها و فناوری های تازه ای که در آنها به کار رفته برای خوانندگان خالی از لطف نخواهد بود. سعی خواهد شد نقد بازی های نسل کنونی را تا جای ممکن با دستیابی به کنسول مربوط نقد کنیم، اما در صورتی که موفق به تهیه بازی اوریجینال نشویم، سعی می کنیم با جمع بندی نقد سایت های معتبر بازی های ویدئویی خوانندگان را راضی نگه داریم. تازه ترین قسمت از سری بازی های محبوب

Dead Rising، بار و بنه خود را به شهر لُس پردیدوس (با الهام از لس آنجلس) برده و بازیکن را در هیبت نیک راموس قرار می دهد. مردی که در کمال بهت خود را وسط حمله بیرحمانه زامبی ها می یابد و هر چه در توان دارد به کار می بندد تا از شهر فرار کند. قسمت اول Dead Rising در یک فروشگاه اتفاق می افتاد، قست دوم در شهرکی وسیع با خیابان ها و مغازه ها و غرفه های فراوان و این قسمت قصد کرده تا یک شهر کامل را زیر پای بازیکن بگذارد. کسانی که نگران درآمد این بازی بودند نگران نباشند، زیرا Dead Rising همان Dead Rising است؛ فقط رنگ و رویش کمی گرفته تر و جدی تر است، وگرنه سرتاسر شهر پوشیده از مغازه ها و اشیای قابل تعامل است و طنز خاص ژاپنی بازی همیشه حضور پررنگی دارد. تعداد زامبی ها در این قسمت واقعا نفسگیر است.

طی بازه پنچ روزه داستان بازی، تعداد بیشتر و بیشتری زامبی به خیابان سرازیر می شود که همزمان ناله زاری و فریاد تحسین بازیکن را برمی انگیزد. هنوز هم Dead Rising مدال مقام اول ارائه بیشترین و عجیب ترین سلاح ها را بین بازی های ویدئویی بر گردن خود دارد و هنوز هم بستر حاصلخیز عجیب ترین، خنده آورترین و تکان دهنده ترین صحنه های گروتسک است.

هنوز هم تلاش برای از بین بردن یک زامبی با کمک یک کیف دستی زنانه، در حالی که لباس رزم سومری و کلاهخود قرون وسطایی به سر دارید، لطفی دیگر دارد، اما درخشان ترین عنصر بازی که در قسمت قبل حسابی تازانده بود، در این قسمت چهارنعل پایکوبی می کند! سیستم ترکیب اسلحه که در DR۲ معرفی شد، این بار منحصر به میز کار نیست و نیک راموس هر زمان و هر کجا که اراده کند قادر است سلاح های خود را ترکیب کرده، ابزاری مخوف برای قلع و قمع دشمنان خود بسازد. با وجود صدوچند الگو برای ساخت سلاح ترکیبی، بعید است کسی براحتی از بازی خسته شود. ترکیب تعدادی ماده شیمیایی با لوله فلزی، سلاح تهوع آور می سازد؛ ترکیب مایکرو ـ ویو و موتورِ موتورسیکلت! سلاحی می سازد که با توده های انرژی که می پراکند، جمعیت دور نیک را به ذره تبدیل می کند؛ ترکیب یک موتور با دستکش بوکس، دستکشی آخته با نیرویی صاعقه مانند تحویلتان می دهد و هواداران تماشای شلوغی هم می توانند خود را با «گربه ایستگاهی» سرگرم کنند.

اما عنصر تازه وارد این قسمت، سلاح های ترکیبی سوپر هستند که از ترکیب مجدد سلاح های ترکیبی به دست می آیند. این گونه سلاح ها معمولا اثر بسیار مخرب (و بسیار دل انگیزی!) دارند. در این قسمت برای رفت وآمد به قسمت های دوردست نقشه از خودروهای پراکنده در شهر استفاده خواهید کرد که همان ها هم امکان ترکیب شدن با یکدیگر یا با سلاح های دیگر را دارند. ترکیب ماشین بالابر با وسایل آتش بازی یک ماشین مخوف نابودگر تحویلتان خواهد داد که سواری گرفتن از آن از کروز کردن با پراید گوجه ای هم بیشتر مزه می دهد! وقتی پای مبارزه با رئیس ها می رسد، نقاط ضعیف بازی پدیدار می شود. حرکات نیک برای برآمدن از پس جمعیت ساخته شده و همین آنها را کند و بیش از حد کم دقت می سازد.

به دلیل این کاستی، بیشتر مبارزه با رئیس ها را باید در حال جا خالی دادن و حالت دفاعی باشید تا تهاجمی، که چندان دلنشین نیست. رئیس های بازی هفت نفر هستند که شخصیت آنها بر اساس هفت گناه مرگبار مسیحیت خلق شده است و رویارویی با هرکدام جذابیت خاص خود را دارد. مانند گذشته باید زمان زیادی را صرف نجات مردم کنید که اگر اهلش بوده باشید، این بار هم لذت می برید، اگر نه که... البته در این قسمت می توانید از بازمانده ها به عنوان همراه بهره بگیرید و راحت تر ماموریت ها را رد کنید که خود دلیلی قانع کننده برای نجات آنهاست. این قسمت بیش از همیشه تمرکز را روی از بین بردن زامبی ها با سلاح مختلف گذاشته است. سلاح ها به مراتب بیشتر از گذشته هستند و همین مساله در کنار حذف زمان اجباری، جو پرتنش گذشته را از بازی سلب کرده اند. در کنار تمام لذت های این بازی باید به باگ های بسیار آن هم اشاره کرد که واقعا توی ذوق می زنند. البته اگر از آنها بگذرید، آنقدر گرما در بازی وجود دارد که نتوانید از آن دل بکنید.

سیاوش شهباز