مهم‌ترین مقدمه ازدواج

یک ازدواج سالم با توجه به وضعیت فرهنگی، اجتماعی جامعه فعلی ایران، دارای سه مرحله است: دوران آشنایی، دوران نامزدی و دوران ازدواج رسمی. در دوران آشنایی از همان آشنایی‌های اولیه …

یک ازدواج سالم با توجه به وضعیت فرهنگی، اجتماعی جامعه فعلی ایران، دارای سه مرحله است: دوران آشنایی، دوران نامزدی و دوران ازدواج رسمی. در دوران آشنایی از همان آشنایی‌های اولیه که طرفین به یکدیگر نزدیک می‌شوند، در صورت تداوم صمیمیت بین آن‌ها برخی هنجارهای مشترک میان آن دو شکل می‌گیرد، که این هنجارهای مشترک زمانی بدست می‌آید که طرفین در رابطه با «غایت‌ها، اعتقادات، احساس‌ها، نگرش‌ها و همچنین رفتارها و عادت‌های شخصی شان» به حداکثری از تفاهم برسند.

این هنجارهای مشترک که اختصاصی همین دو نفرمی باشد، چون امکان « پیش بینی پذیری » رفتار دیگری را فراهم می‌آورد، روابط میان آن دو را تسهیل نموده و «امنیت فرد» را در رابطه ممکن می‌سازد و از سویی دیگر به هر یک از آن‌ها «آزادی» ای می‌بخشد تا بتوانند طبق امیال شخصی و مشترکشان رفتار کنند. همین هنجارهای مشترک اختصاصی است که پس ازدواج به فرهنگ خانوادگی تعبیر می‌شود.

این هنجارهای مشترک به میزانی که در رابطه «صداقت، صراحت و عقلانیت» حاکم هست، و طرفین «زمان» مناسب برای شناخت بهتر را در اختیار دارند، بیشتر امکان شکل گیری دارد. که به نظر خطرناک‌ترین دوران برای دو نفر همین آشنایی اولیه می‌باشد که آن‌ها خودشان را در حین ارتباط تحریف نکنند و هر چه بیشتر سعی کنند آنچه را که هستند به نمایش بگذارند و نه آنچه را که می‌خواهند باشند. در واقع طرفین باید با همان چیزی که هستند به تفاهم برسند.

این مرحله مستلزم آن است که طرفین این آزادی را داشته باشند که هر زمان که اراده کردند بتوانند از ادامه رابطه خودداری کنند (چون جدایی در این مرحله با حداقلی از هزینه همراه است).

با پشت سر گذاشتن صحیح این مرحله، طرفین به تصویر مشخص و واضحی از یکدیگر می‌رسند و می‌فهمند که طرف مقابلشان «چه جور آدمی» است و نوع طرز فکر، شیوه زندگی، اعتقادات، رفتارها (به خصوص در موقعیت‌های استثنایی مثل زمان عصبانیت) و عادت‌های زندگی‌شان چگونه است و به حداکثری از «تطبیق» میانشان برقرار می‌گردد.

شکل گیری یک ساختار هنجاری محکم و منسجم و با حداکثر شفافیت و تفاهم، به میزان زیادی موفقیت رابطه آن‌ها را در دوره‌های بعدی زندگی‌شان تسهیل می‌کند.مرحله بعد دوران نامزدی است، که ویژگی مثبت این دوران آشکار شدن این رابطه به دیگران و رسمیت یافتن آن می‌باشد. این مرحله با «تایید اجتماعی» همراه است و از برخی فشارهای اجتماعی که در دوران قبلی بر رابطه حاکم بود، کاسته می‌شود و طرفین با ذهن و خیال راحت‌تری ارتباط می‌یابند.

حال با ورود در این مرحله اگر ساختار هنجاری‌ای که باید در مرحله پیشین به طور صحیحی شکل می‌گرفت، هنوز ناقص باشد، امکان شکسته شدن این رابطه می‌رود که در این مرحله هزینه‌های سنگین‌تری نسبت به دوران قبلی خواهد داشت.

و شاید همین هزینه‌های سنگین (از لحاظ عاطفی و اقتصادی برای آقایان و از لحاظ عاطفی و اجتماعی برای خانم‌ها) باعث می‌گردد که شکل گیری ساختار هنجاری را به دوره قبلی موکول کنیم و این مرحله را صرفاً به برخی ترمیم‌ها در عادت‌های زندگی مجردی به متأهلی اختصاص دهیم، یعنی طرفین زمانی باید به این مرحله قدم بگذارند که از وجود ساختار هنجاری قدرتمندی در روابطشان و وجود حداکثری از تفاهم مطمئن شده باشند.

فرآوری: اکرم اشرفی نژاد، پروانه یارمحمدی