هجوم به نهاد خانواده توطئه جدید فرهنگی

کنکاشی در سریال های شبکه ماهواره ای فارسی وان

بحث تهاجم فرهنگی از سوی رسانه های غربی به خصوص از طریق شبکه های ماهواره ای همیشه در جامعه ما مطرح بوده است. اما در این بین برخی از خانواده هایی که همراه فرزندان خود وقت زیادی را به دیدن این شبکه ها اختصاص می دهند متأسفانه در اثر بی اطلاعی به این موضوع توجه نمی کنند که تماشای این برنامه ها که بسیاری از هنجارها و خط قرمزهای اخلاقی خانواده ایرانی را زیرپا می گذارد چقدر می تواند برای خود و فرزندانشان مضر و تهدیدکننده باشد.

در این بین در چند ماه اخیر یکی از شبکه هایی که حاوی این موضوعات غیراخلاقی است و بخشی از تماشاگران شبکه های ماهواره ای را جلب خود کرده شبکه فارسی وان است. این شبکه سعی کرده با نشان دادن سریال های روتین خارجی، بیشتر آمریکایی و کره ای و دوبله آنها به فارسی فضایی را در بین مخاطبان ماهواره ها و جامعه ایجاد کند. اما نکته مهم اینجاست که این شبکه چه چیزهایی نشان می دهد و تماشای آن ها بر مخاطب ایرانی چه تأثیری دارد؟

بد نیست در ابتدا به این موضوع توجه داشته باشیم که دفتر اصلی «فارسی وان» در هنگ کنگ قرار دارد و مؤسس آن نیز مجموعه رسانه ای «استار» متعلق به «میوز کورپوریشن» است. صاحب اصلی آن رابرت مرداک نام دارد. مرداک که یهودی الاصل آمریکایی است که صاحب بسیاری از شبکه های رسانه ای بزرگ دنیا است که در آینده بیشتر به او خواهیم پرداخت.

به واقع تمام سریال ها و فیلم هایی که در این شبکه به نمایش گذاشته می شود حول چند موضوع اساسی متمرکز است، مسائلی مانند خیانت بین زوجین و روابط آزاد و نامشروع دختر و پسر، استفاده از صحنه های اروتیک و... بخش اعظم محتوای برنامه های این شبکه است. به طورکلی بی مایگی فیلمنامه و ضعف ساختار سریال ها از شاخصه های اصلی این شبکه و برنامه های آن است. به عنوان مثال یکی از سریال هایی که در فارسی وان تا همین چند وقت پیش پخش می شد و نسبتاً بین مخاطبان ماهواره جایگاهی یافت سریال ویکتوریا بود. داستان این سریال ماجرای تکراری فیلم های غربی یعنی خیانت بین زوجین بود. اما جای تأسف داشت که چرا مخاطبان داخلی به چنین سریال پوچ و بی مایه ای توجه کردند. و نکته جالب اینجاست که دوبله این سریال و به طور کلی بسیاری از سریالهای دیگر این شبکه شاید از مبتدی ترین دوبله های شبکه ای در دنیا باشد که این هم یکی از نقاط ضعف ظاهری علاوه بر نقاط ضعف اخلاقی و محتوایی آن است.

همچنین در سریالهای دیگر این شبکه مانند «همسر من بی نظیره»، «شب به شب»، «خواهر دوست داشتنی من»، «مونس و مونس» و... تمام موضوعات که در بالا گفته شد ترویج می شود.

معلوم نیست که گروه های به اصطلاح فمنیستی و مدعی حقوق زن در جامعه ما و غرب چرا به این سریالها که در آن وجود زن آنقدر بی ارزش به نمایش درمی آید که دائم به او خیانت می شود و از زنان استفاده ابزاری به عمل می آید اعتراض نمی کنند. شاید به این دلیل است که صاحب اصلی آن یک صهیونیست است و گویا از نظر مدعیان دفاع از حقوق زنان، صهیونیست ها هر کاری کنند قابل توجیه است و اشکالی هم ندارد!

حال سؤال مهم اینجاست که آیا خانواده ها و جامعه به ما فجایع فرهنگی که می تواند این تبلیغات رسانه ای در جامعه بیافریند توجه کرده اند؟ جدا از بحث اخلاق و مذهب که همگی با اصول آن در این زمینه ها آشنا هستیم دیدن این تصاویر غیراخلاقی اولا تمام فکر و ذهن مخاطب به خصوص جوان را تسخیر کرده و دیگر به آنها مجال شکوفایی نمی دهد.

دوماً در بعضی مواقع می تواند منجر به ناهجاری های جنسی و بیماری های مقاربتی و روانی شود (اگر در این جا در این مورد بسیار صریح صحبت می کنیم تنها به این دلیل است که احساس شده که اطلاع رسانی و روشنگری باید صریح و بی پرده باشد) آیا خانواده های ایرانی علاقه مندند که جوانانشان به سمت این مشکلات کشیده شوند؟ قطعاً خیر، اما باید بدانند که این شبکه ها راه را برای این مفاسد باز خواهد کرد و بسیاری از حریم های اخلاقی را زیر پا گذاشته و این تعدی اخلاقی را معمول جلوه خواهند داد. چرا که هنگامی که جوانان ما از این موضوعات الگوبرداری می کنند تمام هنجارهای اجتماعی را به همان راحتی که در این فیلم ها نشان داده می شود زیر پا خواهند گذاشت. چرا که فکر می کنند این روابط کاری مثبت است و به همین گونه که در سریال به نمایش گذاشته می شود قابل توجیه است.

نکته ای که باید به آن توجه زیادی کرد این است که فارسی وان از راه های جدیدالقا در حوزه روانشناسی رسانه استفاده می کند. به طوری که در برنامه های آن سعی می شود موضوعات یکسان و موردنظر خود را به صورت دائم با پخش سریالهای منظم یک ساعت به یک ساعت و در زمان مشخص پخش کند. به این وسیله قصد دارند موضوعات مذکور را جزو فرهنگ روزمره و رفتارها و آداب اجتماعی خانواده ها قرار دهند. اما از آن سو متأسفانه بعضی خانواده ها و افراد توجیه دیدن برنامه های این شبکه و دیگر شبکه های مشابه را تنها برای سرگرمی می دانند که توجیه غیرقابل قبولی است و درنهایت به ضرر این خانواده ها تمام خواهد شد.

البته ذکر این نکته هم جالب است که فارسی وان علاوه بر اینکه ماهیتی ضداسلامی و انسانی دارد ماهیت ضدایرانی خود راهم با برگزاری کنفرانسی با نام جعلی خلیج عربی به جای خلیج فارس بر همگان آشکار کرد. بعدها نیز مشخص شد که از بسیاری از کشورهای دارای منافع در این موضوع پول دریافت کرده است. حال با تمام این مسائل راه حل چیست؟ آیا واقعا باید دست روی دست گذاشت تا چند شبکه ماهواره که تنها هدفشان انحراف اخلاقی جامعه ماست هویت اسلامی- ایرانی و حریم های اخلاقی جامعه را به تاراج ببرند؟ هنگامی که با هزینه ای کمتر از ۱۵۰۰۰۰ تومان در جامعه ما،ماهواره در اختیار افراد قرار می گیرد قطعا نمی توان با این موضوع در همه موارد برخورد فیزیکی کرد. چرا که نه قابل انجام است و نه در مقابل هزینه ای که می کنیم جواب مورد انتظار را خواهیم گرفت.

پس تنها راه، کار فرهنگی عظیم و کارشناسی شده است. به واقع فارسی وان تنها یکی از این شبکه های ماهواره ای است که حاوی چنین موضوعاتی است، هزاران هزار شبکه به صورت شبانه روزی درحال تخریب هویت فرهنگی جامعه ما هستند. به طوری که حتی بسیاری از شبکه های ماهواره ای کشورهای حوزه خلیج فارس که داعیه مسلمان بودن دارند از نشان دادن صحنه های زننده و مبتذل ابایی ندارند. این شبکه های جدا از مجموعه کانال های ام بی سی و یا سری شبکه های فاکس عرب است که در آنها هم فیلم های نامناسب به نمایش گذاشته می شوند.

اما حال که این همه شبکه ها و رسانه ها به دنبال ضربه زدن به فرهنگ و هویت ما هستند باید سریعا وارد عمل شده و اقدامات موثر و برنامه ریزی شده ای را انجام دهیم. این اقدامات در چند بعد می تواند صورت گیرد.

به عنوان مثال در بعد رسانه باید میزگردها و جلسه های بحث آزاد در تلویزیون شروع شود و در آن ها حتی از مدافعان فرهنگ غربی هم دعوت به عمل آید. هنگامی که بتوانیم در این مباحثات اندیشه های غربی را در اندیشه اسلامی هضم کرده و مخاطبان را اقناع کنیم که این تفکرات فرهنگی غرب شکست خورده است، می توانیم مطمئن باشیم که جوانان ما دیگر هیچ گاه سمت این انحرافات نمی روند. هنگامی که در جلوی چشم مخاطبی که رسانه ملی را می بیند طرفداران نظریات غربی در این مباحث با استدلال مغلوب شوند جامعه خود به این موضوع پی خواهد برد که این تفکرات پوسیده غربی جوابگوی نیازهای او نیست.

همچنین در بعد کار تلویزیونی به نظر می رسد که راه اندازی یک شبکه ۲۴ ساعته فیلم و سریال بسیار ضروری است. و مطمئنا آرشیو فیلم ها و سریال های ما آنقدر غنی هست که در تأمین خوراک این شبکه به مشکلی برنخوریم و همچنین اگر قرار است فیلم های خارجی هم در این شبکه به نمایش گذاشته شود می توان فیلم های پرمحتوا با دوبله قوی و سالم به مخاطب تحویل داد، نه اینکه مانند شبکه هایی همچون فارسی وان و دیگر شبکه های ماهواره ای فیلم ها و سریال های بی محتوا و پوچ. و مطمئن باشیم که مخاطب ما این شبکه را رها نخواهد کرد و به دنبال شبکه های مستهجن غربی نخواهد رفت.

چرا که هویت خانواده ایرانی محتوای آنها را نمی پسندند. البته باید از پخش سریال ها و فیلم های تکراری تا حد ممکن اجتناب کرد تا مخاطب ما مطمئن باشد که همیشه می تواند محصولات تصویری جالب و جدید و جذاب را از این شبکه ملی ببیند.

همچنین در بعد کارهای سیاسی و اجتماعی باید به این نکته اشاره کرد که یکی از ضرورت های اصلی جامعه امروز ما ایجاد شرایط آسان برای ازدواج به موقع است. به واقع اگر جوانان ما بتوانند در زمان لازم ازدواج کنند دیگر این شبکه ها برای انحراف آنها کاری از پیش نخواهند برد. هنگامی که این امر در جامعه ما محقق شود هم الگو و راهکار اصلی اسلامی را اجرا کرده ایم و هم غرایز طبیعی در کانون خانواده برآورده خواهد شد و دیگر جایی برای سوءاستفاده این شبکه ها از جوانان در جامعه وجود نخواهد داشت.

دیگر توطئه های رسانه ای غرب و استهجان باندهای ابتذال کاری از پیش نخواهند برد. به واقع در این بعد سؤال اصلی اینجاست که چرا در جامعه اسلامی ما اینقدر ازدواج مشکل شده و سطح توقعات بالا رفته؟ باید هوشیار باشیم چرا که این مشکل به تدریج در جامعه بحران ساز خواهد شد و در این صورت رسانه های غربی با سوءاستفاده از غرایز جوانان ما آنها را منحرف کرده و از همه پیشرفت های مادی و اخلاقی باز خواهند داشت و در نتیجه پایه های اصلی جامعه نظیر خانواده سست خواهند شد.

همچنین ذکر این نکته هم به تمام خانواده های ایرانی ضروری است که حدود ۸۰ درصد برنامه های شبکه های ماهواره ای امروزه به مسائل مبتذل اختصاص دارند، مسائلی که بیان آن در فضای خانواده ایرانی جزء خط قرمزها و حریم های اخلاقی است امروزه در این شبکه ها به راحتی به نمایش گذاشته می شود و حریم ها را به راحتی می شکند و به واقع این موضوع بر هیچ خانواده ای به خصوص والدین خانواده های ایرانی پوشیده نیست که در صورت فرو ریختن شاکله این حریم های اخلاقی و عادی شدن آنها چه فاجعه ای در انتظار آن هاست. پس در اینجا بخشی از بار مسئولیت هم به دوش خانواده هاست که به گونه ای رفتار کنند که حاصل تمام عمرشان یعنی فرزندانشان با چند شبکه ماهواره ای غربی از مسیر صحیح فرهنگی و اجتماعی جامعه منحرف نشوند.

رضا فرخی