مکان یا جریان

نگاهی به تاریخچه تاسیس حسینیه ارشاد

در تاریخ ششم آبان ماه سال جاری نقدی بر مصاحبه چاپ شده دکتر میناچی در روزنامه اعتماد منتشر شد که به دو نکته در آن اشاره شده بود. نویسنده آیت الله مطهری را از موسسین حسینیه ارشاد برشمرده و گفته آقای میناچی رد این موضوع را نادرست خوانده بود. دوم اینکه انتقاد کرده بود که حسینیه ارشاد پس از دکتر شریعتی و استاد مطهری دیگر یک جریان نیست و صرفاً مکانی است که فعالیتی در آن صورت نمی گیرد. دکتر میناچی در پی درج این انتقاد جوابیه زیر را برای روشن شدن زوایای مبهم تاریخچه حسینیه ارشاد ارسال کرده اند که در زیر می خوانید.

موضوع؛ پاسخگویی به مطالب مندرج در متن جملات نقدگونه و در عین حال غیرشرعی و خلاف واقع تحریر یافته از ناحیه حسینی نامی که فاقد هویت مشخصی بوده و به نظر مجهول الهویه می رسد و مع التاسف لقب استادی و دکتری را هم یدک کشیده است به تاریخ ششم آبان ماه ۱۳۸۸، تحت عنوان «حقیقت فدای مصلحت»، مستنداً به مواد مقرر در قانون مطبوعات، که متاسفانه استاد حفظ الغیب نموده و گفت وگویی را مورد نقد قرار داده است که انعقاد آن دقیقاً بیست و چهار روز بعد از تاریخ تحریر نقدنامه آقای استاد «۶/۸/۸۸»، تحقق یافته و در صفحه ۱۵ ضمیمه روزنامه محترم اعتماد یعنی سی ام آبان ماه ۱۳۸۸ چاپ و منتشر گردیده است.

آنچه را که استاد در ابتدای نقد خلاف واقع خود، به عنوان حربه تکفیر به کار گرفته است، ادعای غیرمستند «موسس اصلی یا غیراصلی بودن استاد شهید آیت الله مرتضی مطهری» به هنگام ثبت رسمی حسینیه ارشاد و سایر مطالبی که در این باره نقل شده است، می باشد. با توجه به امضاهای شخص استاد و دلایل و مدارک رسمی و قانونی موجود و مشروحه در زیر غیرموجه بودن مطالب یادشده و بی ارتباط بودن نشانی های ابرازی از ناحیه آقای دکتر حسینی به اثبات می رسد خاصه آنکه اسکن تصویر عده یی که توسط دکتر حسینی به روزنامه اعتماد جهت چاپ و نشر داده شده است و تصویر گزینشی استاد مطهری را با یک فاصله در کنار شریعتی نشان می دهد، نمی توان آن را دلیل موسس اصلی حسینیه تلقی نمود.

الف) دلایل و مدارک رسمی ارتباط با ثبت حسینیه ارشاد در دفتر ثبت موسسات غیرتجاری اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی تحت شماره ۹۳۳ در تاریخ ۱۹/۱۰/۴۶.

۱) آگهی تاسیس موسسه خیریه تعلیماتی و تحقیقات علمی و دینی حسینیه ارشاد طی شماره ۹۳۳ ۱۹/۱۰/۴۶ بر طبق ماده هشت آیین نامه اصلاحی ثبت موسسات غیرتجاری و به موجب اظهارنامه ۶۶۲۸ ۲۰/۴/۴۶ به پیوست سایر مدارک که خلاصه مفاد آن تحت فرازهای «الف الی ز و ۹ بند»، در دو صفحه با امضای مهدی نراقی رئیس ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی جهت آگهی در روزنامه رسمی کشور ارسال گردیده است. (پیوست یک)

در بند ۷ آگهی صادره موسسین حسینیه تحت نام های «محمد همایون» و «دکتر عبدالحسین علی آبادی» و «ناصر میناچی مقدم» تصریح و چاپ شده و در بند ۸، شامل اسامی اعضای هیات مدیره آقایان محمد همایون رئیس هیات مدیره مرتضی مطهری نایب رئیس و ناصر میناچی مقدم خزانه دار و آقایان سیدعلی شاه چراغی و محمدتقی جعفری، اعضای علی البدل از تاریخ ۱۹/۹/۴۶ به مدت چهار سال انتخاب گردیدند که طبق بند ۹، دارندگان حق امضای کلیه اوراق بهادار موسسه با امضای رئیس و خزانه دار متفقاً معتبر بوده است و سه نفر اعضای موسسین در دفتر ثبت صفحه مربوط به موسسه حسینیه ارشاد در سمت راست ویژه امضای موسسین ذیل مندرجات یادشده در فوق با تحریر جمله «ثبت با سند برابر است»، امضا کرده اند و در طرف مقابل که سمت چپ دفتر قرار دارد و ویژه اعضای اصلی و علی البدل هیات مدیره می باشد، شخص استاد مطهری امضا نموده و حتی درباره سلب حق امضا برای خود که در بند نهم تصریح گردیده است، کمترین اعتراضی نداشته و ذیل صفحه را با تحریر جمله «ثبت با سند برابر است» امضا کرده اند، البته بعدها در یادداشتی که نوشته بودند، حق امضای چک های صادره به عنوان نفر سوم اعضای هیات مدیره را برای خود طلب کرده بودند که پس از شهادت استاد در جزوه کوچک منتشره از ناحیه وراث محترم، به این نکته اشاره شده بود که پاسخ آن ضمن تهیه جوابیه در صفحات پنجم و ششم مجلد ۶۱۷ صفحه یی «تاریخچه حسینیه ارشاد» از انتشارات سال ۱۳۸۴ «حسینیه» دارای مجوز دائمی چاپ به شماره ۱۸۰۸۵ مورخ ۲۸/۲/۸۴ وزارت ارشاد، حاوی مجموعه مصاحبه ها، دفاعیات و خاطرات ناصر میناچی و جوابیه دیگری درباره جزوه منتشره «سیری در زندگانی استاد شهید مطهری» مندرج در صفحه ۳۷۶ الی ۳۷۸ «مجلد تاریخچه» در ذیل عنوان «ادامه مطالبات استاد مطهری» و بند ششم پیشنهادهای ایشان تحت عنوان «اسناد و چک ها به جای دو امضا دارای سه امضا باشد» و خصوصاً مندرجات پاراگراف دوم صفحه ۳۹۱ «تاریخچه»، «... و چاپ مشروحه بند دو جزوه سیری در زندگانی استاد مطهری»، «...اضافه می کنم که الان در شرایط روحی متفاوتی با آن وقت هستم و تجربه های خاصی هم دارم که در آن وقت نداشتم اما شرایط روحی ام که میل ندارم غمطرح کنمف و با احدی در میان بگذارم این است که در حال حاضر تمایل شدیدی در من پیدا شده به اینکه به روح خود بپردازم و خودم را اصلاح کنم...»

۲) آگهی رسمی مندرج در بند یک یادشده در فوق تحت شماره ۱۵۶۷۱/۶ - ۲۴/۱۰/۴۶ در تاریخ ۱۱/۱۱/۴۶ در روزنامه رسمی کشور تحت شماره ۶۶۸۶ چاپ و به همان ترتیب متن آگهی ثبت شده در دفتر ثبت موسسات غیرانتفاعی عیناً منتشر گردیده است، که در بند ۷ آگهی نام موسسین آقایان محمد همایون، دکتر عبدالحسین علی آبادی و ناصر میناچی مقدم درج گردیده و در بند هشتم نام اعضای هیات مدیره به چشم می خورد که نام استاد مطهری در سمت عضویت در هیات مدیره ثبت و اعلان گردیده است. (پیوست دو)

۳) تصدیق نامه شماره ۱۶۲۱۱/۶ مورخ ۲۲/۹/۱۳۴۷ در سربرگ چاپی وزارت دادگستری، ثبت کل اسناد و املاک اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی تحت عنوان برجسته «تصدیق ثبت موسسات غیرتجاری» با درج شماره دفتر ثبت اظهارنامه ۶۶۶۸ مورخ ۲۰/۴/۴۶ و شماره دفتر ثبت موسسات غیرتجاری «۹۳۳» ۲۶/۱۰/۴۶ که پس از شرح نکات برجسته ثبت موسسه حسینیه ارشاد و در نهایت با تصریح به اسامی موسسین آقایان محمد همایون دکتر عبدالحسین علی آبادی و ناصر میناچی مقدم با تحریر آخرین جمله؛ «این موسسه در تاریخ ۱۹/۱۰/۴۶ در کشور ایران به شماره ۹۳۳ به ثبت رسیده است» با امضای رئیس اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و مهر برجسته، تصدیق نامه صادره قدرت قانونی یافته است.» (پیوست سه)

ب) بهره گیری خلاف واقع آقای دکتر حسینی «استاد دانشگاه» و پاسخ به طرح از ادعای امضایی که در شب پایانی آزادی از زندان از استاد مطهری گرفته اند به این امید که موسس بودن استاد را، آن هم در سمت موسس اصلی به کرسی بنشاند و ذکر اینکه میناچی هم امضا کرده است که اگر استاد مطهری از موسسان حسینیه نبوده اند امضای ایشان برای انتقال آن به اوقاف چه ضرورتی و چه مجوزی داشته است؟

۱) در اینجا لازم به یادآوری است که استاد مطهری با ذکر اینکه قبلاً در سمت عضویت هیات مدیره مستعفی شده است باز هم مجدد در یک صفحه کامل با تحریر علل «استعفا»، نهایتاً بالاجبار ذیل نوشته خود را در محضر بازجوی ساواک امضا کرده است. بنابراین سمت استاد به عنوان عضو موسس اصلی یا غیراصلی حسینیه ارشاد مطرح نبوده است تا بتوان با استفاده از جمله کوتاه «میناچی هم امضا کرده است»، پس دیگر کار انتقال «حسینیه» به اوقاف تمام خواهد شد، در واقع ادعای آقای دکتر حسینی را مردود می سازد، در حالی که میناچی هیچ وقت ذیل استعفایی را امضا نکرده و به شرح ماوقع مندرج در صفحه ۴۵۷ مجلد «تاریخچه حسینیه» بعد از تعطیل «حسینیه» و تحمل مدت ده روز زندانی در کمیته مشترک ضدخرابکاری، امر واگذاری حسینیه را به مذاکره با دکتر علی آبادی محول نموده که ایشان هم با استناد به ماده ۱۱۷ قانون ثبت هر نوع انتقالی درباره حسینیه ارشاد را غیرقانونی اعلام و هر دو از امضای انتقال نامه مورد نظر آقای «دکتر» و استاد مطهری طفره رفتیم.

لکن همزمان مسجدالجواد، مسجد هدایت و مسجد نارمک رسماً توسط هیات امنای مربوطه به اوقاف منتقل و تحویل داده شد.

دلیل دیگر بر بی اعتباری نوشته آقای دکتر حسینی استاد دانشگاه درباره امضا کردن میناچی ذیل استعفانامه ادعایی توجه ایشان را به گزارش پلیس تهران «اطلاعات» به ریاست اداره اطلاعات، دایر بر امتناع میناچی از تحویل دادن حسینیه ارشاد به اوقاف و در نتیجه منجر شدن به دستگیری و زندانی شدن وی به دستور آقای آزمون، جلب می نماید. (پیوست چهار)

۲) آقای دکتر حسینی از فرط اعتقاد راسخ به اسناد ساواک، متاسفانه در مقوله ادعایی «تعیین سمت برای استاد مطهری در حسینیه ارشاد»، دچار اشتباه گردیده و در نقدنامه خود نوشته ساواک و شهربانی را بر مدارک رسمی و ثبتی مملکتی ترجیح داده است، به طوری که در فرازهای بعدی ناچار گردیده حقیقت را فدای مصلحت نماید و از نامه شهربانی دایر بر اینکه «... نامبرده، مرتضی مطهری به اتفاق آقایان ناصر میناچی مقدم و محمد همایون از طریق شهربانی تقاضای تاسیس... حسینیه ارشاد را کرده است...» با خط تیره گذاردن بعد از نام استاد مطهری، آقایان ناصر میناچی و محمد همایون را از درخواست کنندگان تاسیس حسینیه ارشاد جدا کرده تا شاید بتواند ثابت نماید که اولاً اشتباهاً نام این دو نفر اضافه شده است و درثانی «مرتضی مطهری» تنها موسس و آن هم «اصلی» بوده است، چنین استنتاجی از ناحیه استاد دانشگاه کاملاً اشتباه بوده و با توجه به اینکه برقراری ارتباط موسسین و نامزدهای عضویت در هیات مدیره حسینیه، قبل از تاسیس رسمی در اداره ثبت موسسات غیرانتفاعی با شهربانی و ساواک، فقط به منظور تحصیل گواهی عدم سوءپیشینه که یکی از شرایط اصلی تاسیس هر موسسه غیرانتفاعی است، بوده بنابراین پس و پیش کردن نام متقاضیان اخذ گواهی صلاحیت از دستگاه های امنیتی در رابطه با درخواست صدور گواهی عدم سوءپیشینه به هیچ وجه دلیل واجد شدن سمت موسس نخواهد بود بلکه سمت موسس را اداره ثبت موسسات غیرانتفاعی در اداره ثبت شرکت های ثبت کل تسجیل می کند ولاغیر.

۳) سوای عجله و شتاب آقای دکتر حسینی در تنظیم نقدنامه مزبور آن هم قبل از تاریخ آگاهی از متن مصاحبه منتشره در ضمیمه روزنامه اعتماد مورخ سی ام آبان ماه که در مقدمه این لایحه مطرح گردیده است، بی اطلاعی استاد یا هر مدعی موسس بودن از طریق درخواست تحصیل عدم سوء پیشینه از شهربانی و دستگاه های امنیتی، نسبت به مقررات قانونی ثبت موسسات غیرانتفاعی و غیرتجاری در اداره ثبت شرکت ها می باشد که تفصیل آن در بالا به استحضار رسانده شد.

● مکان یا جریان

۴) و اما اینکه آقای دکتر حسینی ادعا کرده که با رفتن استاد مطهری و دکتر شریعتی، دیگر حسینیه ارشاد یک جریان نبوده و بیش از مقداری آجر و سنگ و کاشی محتوای دیگری پیدا نکرده است. با عرض پوزش از استاد شهید آیت الله مطهری لازم است نکاتی را به اطلاع برساند، اولاً استاد مطهری از بدو تاسیس حسینیه ارشاد و قبول سمت عضویت هیات مدیره بدون داشتن حق امضا، تعدادی سخنرانی شخصاً القا کرده بودند و بقیه آثار علمی مورد ادعای آقای دکتر حسینی را به وعاظ و منبری های موجود از آقای فلسفی گرفته تا مراحل پایین تر سپرده بودند که اسامی و موضوعات سخنرانی آنان در بایگانی حسینیه ارشاد ثبت و ضبط است و نوارهای آنان نیز موجود می باشد، با استشهاد به شهادت شرعی، اتفاقاً در گرماگرم ایراد سخنرانی منبری ها که توسط استاد مطهری دعوت می شدند، از حضرت استاد درخواست گردید اجازه دهند مجموعه سخنرانی ها از نوارها استخراج و به چاپ و نشر برسد. اشهد بالله فرمودند هیچ یک از آن سخنرانی ها واجد صلاحیت علمی نیست و برای حیثیت حسینیه ارشاد قابلیت چندانی ندارد و مهم تر آنکه از بین مجموعه سخنرانی های خود چنین نیتی را اعمال کردند و فقط چهار سخنرانی را دستور استخراج از نوار و چاپ و نشر صادر کردند که عبارت بود از «عدل الهی خدمات متقابل اسلام و ایران جاذبه و دافعه علی علیه السلام و مساله حجاب»، بقیه سخنرانی های معظم له باقی ماند تا پس از شهادت آن استاد بزرگوار کلیه نوارهای مربوط به سخنرانی های ایشان به درخواست رادیو و ستاد نشر آثار استاد تحویل داده شد که بحمدالله تمامی آنها بنا به توصیه امام راحل چاپ و نشر گردید. همان طور که در «مجلد تاریخچه» آمده است، استاد اواخر سال ۱۳۴۹ به علت اختلاف با حضور دکتر شریعتی در حسینیه ارشاد به قهر و غضب حسینیه را ترک و به مسجدالجواد فیض حضور یافتند.

گرچه در آن زمان در غروب روز جمعه ۲۶ آبان ماه ۱۳۵۱، حسینیه ارشاد از طرف ساواک تعطیل و به نیت اینکه این محفل شریف را در فراموشی و تاریکی نگه بدارند، علی رغم ایجاد مشکلات برای دکتر شریعتی در دوره تعطیلی حسینیه ارشاد، بالاخره از طریق تشکیل مجالس در خانه های وابستگان حسینیه ارشاد، البته به طور مخفی، معظم له همچنان به سخن در راستای تنویر فکری و اعتقادی نسل جوان می پرداخت و مجدانه اکثر آثار خود مستخرجه از نوارها را به رشته تحریر و تنظیم و چاپ مخفی رساند و همچنین بعد از زندان هم تا تاریخ اردیبهشت ماه ۵۶ وظیفه خدایی و دینی خود را به انجام رسانید و سپس به هجرت دست یازید.

ناگفته نماند پس از تعطیل حسینیه ارشاد، استاد مطهری در حضور جمعی از همفکران خود در منزل آقای تحریریان که فرد در قید حیات آن جمع میناچی و آیت الله رفسنجانی می باشند که شهادت خواهند داد معظم له فرمودند الحمدلله که حسینیه ارشاد آبروی اسلام را خرید و گذشته مشعشع «حسینیه» مایه خوشحالی است که البته اگر ما و دوستان مان هم همراهی می کردیم شاید ۱۰ درصد حاصل بیشتری به دست می آمد که بزرگوارانه سهم خود را در صورت همکاری با حسینیه فقط ۱۰ درصد اعلام فرمودند.

در هر حال نهایتاً در ۲۹ خردادماه همان سال دکتر شریعتی به فیض درجه شهادت نائل آمد و به جای تسلیم به رژیم علی رغم برنامه تنظیم شده جهت مشایعت پرابهت در ورود پیکرش به تهران و دفن در آرامگاه اهدایی شاه در کنار ضریح حضرت رضا علیه السلام با همت دوستان موافقت پدر ارجمندشان استاد محمدتقی شریعتی در آرامگاهی با کمک امام موسی صدر در قبرستان هم جوار با مرقد شریف حضرت زینب«س» به امانت سپرده شد تا ان شاءالله و به خواست خداوند متعال روزی به آرامگاه ابدی خود حسب وصیت وی در پشت تالار حسینیه ارشاد خاکسپاری و آرام گیرد.

بسیار ضروری می دانم مختصری از جریان فکری و علمی و تعلیماتی حسینیه ارشاد با گذشت دو نسل از زمان فعالیت های اثرگذار دکتر شریعتی به فرمایش امام صادق علیه السلام «هر که دشمنی کارد دشمنی می درود، دروغگو مردانگی ندارد و حسود آسودگی» اگر مطالب یادشده بروز حسادت بیشتری را برای آقای دکتر حسینی «استاد دانشگاه» فراهم نسازد، به استحضار برسانم تا معلوم گردد برنامه یی را که دکتر شریعتی در کتاب «چه باید کرد» برای آینده حسینیه تدوین کرده تا چه مقدار به حد مطلوب و مورد رضایت رسیده است که شرح مختصر آن به قرار زیر است.

۱) آثار باقی مانده از دکتر شریعتی کلاً جمع آوری و برای اشاعه و تکثیر آن به خانواده محترم آن شهید بزرگوار سپرده شده که بحمدالله با تاسیس دفتری مستقل با همراهی فرزندان برومندش آقای احسان و بانوان سوسن و سارا تحت سرپرستی همسر معظمه ایشان خانم شریعت رضوی هر روز شاهد پیشرفت بیشتری هستیم و به توصیه آن شهید ارجمند در راه یاری به نسل جوان موجود فعالیت مستمر خانواده همچنان ادامه دارد که البته بخش مهمی از سوابق آثار و نوارهای نگهداری شده در حسینیه در بخش مرجع کتابخانه بسیار پیشرفته حسینیه ارشاد که در تالار بزرگی تحت نام «تالار دکتر شریعتی» مستقر گردیده است به طور رایگان در اختیار مشتاقان آثار فکری دکتر شریعتی قرار گرفته است.

۲) جهت استحضار آقای دکتر حسینی توضیح می دهد که حسینیه ارشاد مصلحت گرا نبوده و جریان مصلحت گرایی در هیچ زمانی بر حسینیه ارشاد سلطه یی نداشته و نه تنها ضربه نابودکننده یی به زعم آقای دکتر حسینی بر حسینیه وارد نگردیده بلکه حسینیه ارشاد در راستای اجرای وصیتنامه دکتر شریعتی روز به روز پیشرفته تر و واجد حیثیت افزونی چه در داخل کشور و حتی بیشتر در خارج کشور گردیده است و کارهایی انجام گرفته که بالاتر از حد توانایی و قدرت فکری و عملی و تبلیغی حسینیه ارشاد بوده است که بازگو خواهد شد و اگر در صندلی خالی یکه و تنها تصویری گرفته شده که درخواست آقایان انواری و فاتحی خبرنگاران شریف روزنامه محترم اعتماد بوده و خداوند بهتر می داند که شخصاً قصد تظاهری نداشته و انعکاس آن در جریده شریفه اعتماد تنها به خاطر بخش مصاحبه مفصل میناچی صورت پذیرفته و خودنمایی نبوده است.

آقای دکتر حسینی باید بداند حسینیه همواره در دست اهلش بوده و اکنون نیز تعداد هیات امنا به انضمام تنها موسس اصلی باقیمانده افزایش یافته است. از جمله آقای مهدی هادوی اولین دادستان کل انقلاب که با دستخط امام راحل منصوب گردیده حرکت رو به جلوی حسینیه را رهنمون هستند و اما کارهای انجام شده بعد از شهادت دکتر علی شریعتی و بازگشایی مسجد و حسینیه ارشاد در ابتدای سال ۱۳۵۸ با موافقت حضرت امام(ره) عبارت بوده است از؛

۱/۲) برقراری جلسات پرشور و انقلابی با مشارکت اساتید فرهیخته دانشگاه و ادامه جلسات پرسش و پاسخ

۲/۲) اینجانب ناصر میناچی دست پرورده حسینیه ارشاد به عنوان عضو هیات حقوقدانان مامور تهیه اولین پیش نویس قانون اساسی و انتصاب من از طرف شورای انقلاب اسامی و با حکم حضرت امام در سمت وزیر ارشاد ملی و مشارکت در کابینه دولت موقت با نخست وزیر جناب مهندس مهدی بازرگان و ادامه خدمت صادقانه در آن کابینه و ماندگاری من در سمت وزارت ارشاد، تحت نظر شورای انقلاب اسلامی تا تشکیل کابینه شهید رجایی و محول کردن پست غکفالتف وزارت ارشاد طی تصویب نامه صادره از طرف هیات وزرا و صدور حکم مربوط با فرمان امام و امضای مقام ریاست جمهوری وقت که طبعاً بر مبنای نظریه پردازی آقای دکتر حسینی از پوسته یی با تعدادی صندلی خالی باقیمانده از حسینیه ارشاد نمی توانسته دست پرورده یی را با آن همه فداکاری علمی و حقوقی در خدمت جمهوری اسلامی تا تاریخ پایان بهمن ماه ۱۳۵۹ بگمارد.

۳/۲) با پیگیری مستمر و خدمات شبانه روزی در حسینیه ارشاد در طول زمان مختصری کتابخانه عمومی حسینیه ارشاد را فعال کرده. این کتابخانه از هفتم تیرماه ۱۳۵۹ کار خود را در فضایی در حدود ۴۵۰ متر مربع شروع کرده و با گذشت زمان این اندازه را به ۱۷۷۰ متر مربع افزایش داده است.

در طول این سال ها کتابخانه علاوه بر رشد کمی خود تلاش نموده تا با استانداردهای جهانی و علوم مربوط همگام باشد. این کتابخانه در زمره اولین کتابخانه هایی بوده که سیستم رایانه یی خود را فعال و از سال ۱۳۷۲ خدمات خود را به شکل کامپیوتری ارائه نموده است. در همان سال ها با تاسیس بخش نابینایان به طور فعال به این قشر محروم جامعه در سطح کشور و به صورت رایگان خدمت رسانده و در همین فضای کتابخانه یی کتاب ها را به صورت گویا ضبط و در اختیار روشندلان این مرز و بوم قرار داده است که در حال حاضر علاوه بر تولید کتاب گویا، ماهنامه یی نیز برای این عزیزان به طور منظم منتشر نموده و مستقیماً کتاب های بریل را چاپ کرده و در اختیارشان قرار می دهد.

در کنار این بخش، بخش های دیگری مانند امانت، پذیرش عضویت کودکان و نوجوانان، مرجع و نشریات هم فعالانه مشغول بوده اند. از سال ۱۳۸۱ بخش اینترنت و سی دی در کتابخانه افتتاح شده و در سال ۱۳۸۳ بخش اسناد شنیداری که متشکل از تمامی سخنرانی های انجام شده و مراسم برگزارشده در حسینیه ارشاد است، تاسیس گردید. از آنجایی که هدف مسوولین این مجموعه اطلاع رسانی گسترده به همه اقشار مردم بوده در کنار روزآمدسازی منابع (اعم از کتاب، سی دی، نقشه، e-book مجله، روزنامه و...) در سال ۱۳۸۵ بخش روابط عمومی کتابخانه راه اندازی شد و به طور مرتب خبرنامه داخلی تهیه و در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.

در همان سال با توجه به نبود امکانات مطالعه برای ناشنوایان عزیز، کتابخانه اقدام به مناسب سازی کتاب ها (با اجازه کتبی از ناشر و نویسنده) برای کودکان ناشنوا نموده و در حال حاضر چهار مدرسه در سطح شهر تهران به صورت رایگان از خدمات کتابخانه بهره مند بوده و کتابداران این کتابخانه به همراه کتابخانه های سیار منابع را به مدارس برده، علاوه بر قصه گویی برای این کودکان به آنها کتاب امانت داده یا کتاب های امانتی را پس می گیرند.

در حال حاضر کتابخانه با داشتن بیش از ۳۶ هزار عضو (بیش از شش هزار عضو فعال) و داشتن بیش از ۱۳۰ هزار جلد کتاب بالغ بر ۶۰۰ عنوان نشریه ادواری، ۲۰ هزار جلد کتاب کودکان و نوجوانان، ۲۵۰۰ عنوان سی دی، ۱۰ هزار جلد کتاب مرجع، بیش از ۲۰۰ عنوان نقشه و... به اعضای خود خدمات کتابخانه یی می دهد و هر هفته ۴۰ عنوان کتاب جدید بزرگسالان، ۲۰ تا ۳۰ عنوان کتاب جدید کودکان و نوجوانان، ۱۰ عنوان سی دی جدید و پنج عنوان کتاب گویای جدید وارد مجموعه می شود که در کنار تمام این امور کتابخانه، کتابخانه دیجیتال حسینیه ارشاد در حال راه اندازی است و هم اکنون افراد علاقه مند می توانند از طریق وب سایت کتابخانه به نشانیwww.h-ershad-pl.com به اطلاعات کتابخانه دسترسی داشته باشند.

● آینده

حسینیه ارشاد «گسترش» را به همین جا ختم نکرده و در حال ساخت ساختمان عظیمی در هفت طبقه و ۱۲ هزار مترمربع می باشد تا ان شاءالله کتابخانه با چشم اندازی روشن به امور محوله خود ادامه دهد. در ساختمان جدید کتابخانه که با مهندسی معماری روز دنیا مقابله می کند و طراحی آن با همفکری گروه کتابداران کتابخانه به انجام رسیده است، بخش های کتابخانه های برجسته دنیا بررسی و با نیازهای بومی کشور ایران منطبق و نقشه ساختمان طراحی گردیده است. در این طراحی سه طبقه در زیرزمین و چهار طبقه در روی آن قرار خواهد گرفت که دو طبقه زیر به پارکینگ و طبقه منفی یک به بخش نشریات ادواری و ورودی کتابخانه اختصاص خواهد یافت. در طبقه همکف بخش نابینایان (به دلیل سهولت دسترسی این عزیزان) و بخش مطالعه آزاد خواهران و برادران پیش بینی شده است. در طبقه اول فضای بزرگ و دلنشینی برای کودکان و نوجوانان عزیز قرار داشته که در کنار آن فضای امانت بزرگسالان قرار گرفته است. در جوار این دو بخش از آنجایی که ساختمان فعلی دبیرخانه حسینیه ارشاد نیز تخریب و هم راستای ساختمان جدید ساخته خواهد شد یک طبقه از این ساختمان به فضای اداری کتابخانه (بخش های فنی، اداری، مالی و روابط عمومی) اختصاص خواهد یافت.

در طبقه دوم هم بخش مرجع، اسناد شنیداری، کتب نفیس، چاپ سنگی و خطی در کنار پایانه های دیجیتال برای استفاده از اینترنت برای اعضا پیش بینی شده و اتاق ریاست کتابخانه به همراه دو سالن ۴۰ و ۶۰ نفره برای نشست های تخصصی کتابداری وجود دارد. در این طبقه اتاق های مجهز به وسایل دیداری- شنیداری برای محققان قرار دارد که بنا به مقتضیات در اختیار متقاضیان قرار می گیرد. فضای کنونی کتابخانه به مخزن تبدیل شده و به وسیله ریل های مکانیکی کتاب ها به طبقات ساختمان جدید منتقل می شوند. در تمام طبقات پایانه هایی برای جست وجوی منابع کتابخانه و نیز استفاده از فایل های شنیداری پیش بینی شده است و کتابخانه جدید مجهز به سیستم RFID (سیستم هشداردهنده خروج منابع) خواهد بود و از طرفی با راه اندازی کتابخانه دیجیتال امکان رزرو، تمدید و عضوپذیری اینترنتی هم برای مراجعان مهیا خواهد شد.

در طبقه هفتم ساختمان جدید توسعه کتابخانه حسینیه ارشاد- با احداث چهار سالن ویژه همایش بین المللی- ۵۰۰ نفری و ۸۰ ، ۶۰ و ۴۰ نفری- به منظور اشاعه فرهنگ اسلامی در محیط منور حسینیه ارشاد و تخصیص درآمد حاصل از برقراری سمینارهای صنعتی- تجاری- بهداشتی و طبی مورد درخواست خارج کشور جهت تامین هزینه های سنگین حسینیه ارشاد.

● برنامه های جاری

۴-۲) تکمیل مسجد نیمه ساخته شده «حسینیه» و نوسازی آن با به کارگیری بهترین انواع کاشی کاری سنتی و هنری صنعت کاشی سازی که هر بیننده یی را شگفت زده و وادار به تحسین می کند و خوشبختانه عمده اوقات مسجد حسینیه صرف اجرای برنامه های تعلیماتی دینی و تدریس قرآن گردیده و با برپایی مستمر عزاداری سیدالشهدا آموزگار بزرگ شهادت، وظیفه حسینیه را در این بخش در راه خدمت به نهضت حسینی(ع) انجام داده و طی طریق راه دوم شکوفایی نهضت حسینی(ع) را به تالار بزرگ «حسینیه» و تالار تحتانی کتابخانه محول نموده که پایگاهی باشد مانند دوره شکوفایی خدمات دکتر شریعتی برای تنویر افکار نسل جوان و مرکزی جهت اشاعه تفکر و نواندیشی دینی و قیام و اقدام به حذف شعائر خرافاتی همان طور که وجهه همت استاد معظم شهید مطهری بوده است.

۵/۲) تشکیل کلاس های علمی و تعلیماتی دینی در تالار کتابخانه حسینیه ارشاد در تمام ایام هفته صبح و عصر با مشارکت اساتید فرهیخته دانشگاه و تدریس در رشته های قرائت و تفسیر قرآن، تاریخ، جامعه شناسی مذهبی، شرح مبسوط نهج البلاغه علی علیه السلام، تفسیر هرمنوتیکی قرآن مجید، تدریس حافظ شناسی و شرح مثنوی و برقراری کلاس های متعدد علمی و دینی ویژه بانوان با استفاده از محضر بانوان اساتید دانشگاه در رشته های ادبیات عرب، حکمت آفرینش، گلشن راز، غزلیات شمس، منطق الطیر.

امید آنکه آقای دکتر حسینی استاد دانشگاه قانع شده باشد که حسینیه ارشاد هیچ وقت حقیقت را فدای مصلحت نکرده و ضربه یی نابودکننده به «حسینیه» وارد ننموده و بر روی ساختمان خشک و خالی ادعایی آقای دکتر حسینی، چنان فعالیت های چشمگیر در سایه رحمت و کرامت خداوندی و عنایت خاصه حسین بن علی(ع) صاحب البیت، بروز داده و امروزه حسینیه ارشاد را سرآمد سایر موسسات و تکایای مذهبی و مساجد سنتی و واجد بودن حیثیت اجتماعی و دینی در سطح جامعه در داخل و نزد کشورهای خارج معرفی نموده است.

در هر حال اگر گفته های آقای دکتر حسینی درباره باقی ماندن حسینیه ارشاد بعد از ترک حسینیه در سال ۱۳۴۹ و خالی ماندن حسینیه از وجود استاد معظم شهید مطهری، به صورت یک ساختمان خشک و خالی بدون روح و معنی و پوسته یی با تعدادی صندلی خالی برای سرگرمی و گرفتن عکس یادگاری باشد دیگر لازم نبود که شاه در تاریخ های ۱۷ و ۲۵ دی ماه ۱۳۵۲ حدود یک سال و اندی بعد از تعطیل شدن حسینیه طی شماره های ۹۴۲۰۹۲۰ توسط سپهبد دکتر ایادی «پیوست پنج و شش» خطاب به تیمسار ارتشبد نصیری ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور، حسینیه ارشاد و مدیران آن را تهدید به انتقام جویی نماید و دستور تنبیه مدیران حسینیه را به اتهام آنکه خیانت بزرگی به کشور کرده اند، صادر و نهایتاً ناصر میناچی و دکتر شریعتی را به زندان ساواک در کمیته مشترک ضدخرابکاری در غل و زنجیر اسیر نمایند، بسیار بجا بود که در آن موقع آقای دکتر حسینی به دفاع برخاسته و به شاه پیغام می داد مگر ممکن بوده است از مشتی سنگ و آجر که از آن یک پوسته یی با تعدادی صندلی خالی باقی مانده، چنان جرائمی که تنبیه شاهانه دربر داشته به منصه ظهور رسیده باشد و برای آنان تنبیه و زندانی شدن در شکنجه گاه ساواک را تدارک ببینند؟

ناصر میناچی