«انبوه» غرق در شادی

هر یک از اقوام ایرانی در همه جای این سرزمین به فراخور نوع محصولاتی که در طول یک سال برداشت شود جشنی برپا می کنند

هر یک از اقوام ایرانی در همه جای این سرزمین به فراخور نوع محصولاتی که در طول یک سال برداشت شود جشنی برپا می‌کنند.

این جشن‌ها چندان در قید جغرافیای شهرها نیست و در بسیاری از نقاط ایران هنوز که هنوز است جشن شکرگذاری محصولات کشاورزی برپا می‌شود.

اما فلسفه پیدایش این جشن‌ها شکر و سپاس کشاورزان به درگاه خداوند بوده است همچنین این جشن‌ها به حرمت و تقدسی که ایرانیان برای طبیعت و آنچه که از طبیعت به دست می‌آید قائل بودند، برگزار می‌شد.

امروزه نیز کارکردهای اجتماعی این آیین‌ها موردتوجه قرار گرفته و این رسوم به نحو بهتری اجرا می‌شود.

از اواسط شهریور تا اواخر مهر کسی مجاز به برداشت این محصول نیست و تا روز موعد همه به این سنت احترام می‌گذارند و برای چیدن وارد باغ‌ها نمی‌شوند.

زادگاهش ایران است و آن را میوه‌ای بهشتی می‌نامند. اناری که هر دانه‌اش علاوه بر خواص طبیعی، زیبایی و رنگی جان بخش دارد.

چرا همیشه فکر می‌کنیم این میوه زیبا در ساوه یافت می‌شود یا باید آیینش در کازرون، قزوین، تفت و.. برگزار شود.

جشنواره انار یا جشن انارچینی یکی از سنت‌هایی است که سابقه برگزاری‌اش به هزار سال می‌رسد و در برخی روستاهای ایران برگزار می‌شود اما یکی از جالب‌ترین آن که باعث شده به یک آیین ملی تبدیل شود، در روستایی دورافتاده در انتهایی‌ترین نقطه گیلان برگزار می‌گردد.

قدمت روسـتای «انبوه» به سه هزار و ۵۰۰ سال بازمی‌گردد و ساکنان این روستا نسل به نسل از این آیین پیروی کرده‌اند.

روستای «انبوه» را ماسوله دوم گیلان می‌نامند. «انبوه» یکی از روستاهای طرح توسعه و گردشگری رودبار و گیلان بوده و وجود خانه‌های پلکانی شکل با به‌کارگیری مصالح بومی منطقه نمایی زیبا از این روستا را به تصویر کشیده است. این روستا هر چشمی را مسحور خود می‌کند و هر بیننده‌ای را به سمت خود می‌کشد.

اما جشن انار در کنار انبوهی از گردشگران و روستاییانی برگزار می‌شود که گویی سالیان سال با هم زندگی می‌کرده و یکدیگر را می‌شناسند.

این فرهنگ غنی و کهن اهالی روستا را نشان می‌دهد اما تنها گلایه بزرگان روستا از نبود برخی جوانانشان در این مراسم قدیمی است.

در جشن انار،که از اواخر شهریور تا اوایل مهر هر سال برگزار می‌شود ـ تنورها داغ است و زنان روستا مشغول پخت نان و شیرینی برای پذیرایی از گردشگران و مردان روستا در حال چیدن انار و جشن و پایکوبی و نواختن موسیقی هستند. انار را سمبل زیبایی و میوه‌ای بهشتی می‌دانند.

کودکان و نوجوانان بویژه دختران کوچکتر با پوشیدن لباس‌های رنگارنگ و زیبا در میان انبوه شادی به پایکوبی می‌پردازند و همگی این روز را جشن می‌گیرند.

● انبوه دوستی و محبت

این روستای کوچک و زیبا و البته دورافتاده توانسته با برپایی و زنده نگه داشتن این سنت برای جذب و توسعه صنعت گردشگری کار بسزایی انجام دهد.

تنوع فرهنگ و اقوام، نشان دادن آیین و سنت‌های مختلف، نمایاندن نقاطی که بکر و دست‌نخورده مانده و از دیدمان خارج مانده‌اند، جمع کردن دوستان و آشنایان و اقوام، همگی می‌تواند رنگ شادی را در میان مردم بیشتر کرده و بسیاری از آیین و سنت‌هایی که در گذشته فراموش شده اند را پابرجا نگه دارد.

همچنین شکر نعمت را به‌جای آوردن و زنده نگه داشتن فرهنگ اصیل مردم از مهم‌ترین اهداف برگزاری این جشنواره است.

اما گذشته از اینها اگر به این روستا سفر کردید فراموش نکنید این روستا علاوه بر انار، فندق، گردو، خرمالو وزالزلک و سیب بسیار خوش‌طعمی هم دارد که حتما سوغات بیاورید.

البته بازدید از پل خشتی طاقی، مسجد جامع، قلعه باستانی چسیمارود و قبرستان باستانی گروچل را نیز حتما در برنامه سفر خود جای دهید.

فرگل غفاری