نگاهی به آخرین دیدار تدارکاتی فرانسوی ها

مصدومیت سیسه که در پی بازی خطرناک و به دور از ذات یک دیدار تدارکاتی کاپیتان چین به وقوع پیوست و باعث شد مهاجم جوان و بدشانس فرانسه, مانند جام جهانی ۲۰۰۲ این بار نیز از حضور در جام جهانی باز بماند, تمام پیش بینی های فرانسوی ها را درهم ریخت

● مصدومیت سیسه، همه چیز را به‌هم ریخت

بازی با چین که با تفکر آسان و پر گل بودن، آغاز شده بود پس از مصدومیت سیسه، از شکل و سیاق پیش‌بینی‌شده خارج شد و سپس با تعویض‌های دومه‌نش در دقایق پایانی به‌گونه‌ای به پایان رسید که به احتمال فراوان، شیوه رویاروئی فرانسه با سوئیس را رقم خواهد زد!

هنگامی‌که دست‌اندرکاران تیم‌ملی فوتبال فرانسه، در پی انتخاب حریفان تدارکاتی بودند، اگر مکزیک و دانمارک را به خاطر شرایط جسمانی برآمده از فوتبال آمریکای‌جنوبی مناسب تشخیص دادند، بدون تردید، دعوت از چین به این دلیل توجیه‌پذیر می‌نمود که جدا از نزدیکی با فوتبال کره‌جنوبی، به‌عنوان یک تیم بی‌خطر برای انجام یک تمرین پرگل، روحیه‌ساز و در نهایت تکمیل و تدوین، تاکتیک و تکنیک نهائی موردنظر دومه‌نش نیز، شایسته به‌نظر می‌رسید.

در کنار چنین اقدامی، گزینش شهر سنت‌اتی‌ین و ورزشگاه جوشان ”جفری گیشار“ که به دارا بودن انگیزه و شور و هیجان، همراه با ”ولودروم“ بندر مارسی در فرانسه، یگانه می‌نماید، در جای خود، به‌طور قطع تصادفی نبوده است. در واقع برگزاری آخرین دیدار تدارکاتی مقابل حریفی به‌نام چین در ورزشگاهی چون ”جفری گیشار“ می‌توانست و باید دومه‌نش و شاگردانش را با کوله‌باری از هماهنگی تاکتیکی و روحی روانه آلمان می‌کرد، اما در عمل اتفاق‌هائی رخ داد که شرایط و اوضاع و احوال را دگرگون کرد.

در این رهگذر، چینی‌ها که قبل از رویاروئی با فرانسه، در بازی با سوئیس شکست سنگین ۴ بر یک را پذیرفته و حرف و حدیث‌های منفی فراوانی را نزد دست‌اندرکاران و طرفداران فوتبال این کشور برانگیخته بود، در ورزشگاه جفری گیشار به‌گونه‌ای به توپ ضربه می‌زدند و چنان با درگیری و خشونت بازی می‌کردند که انگار پای مرگ و زندگی در کار می‌بود! تلاش تیم ملی چین برای به فراموشی سپردن شکست مقابل سوئیس، به‌ خودی ‌خود عاملی بود که پس‌زمینه‌های فکری فرانسوی‌ها را از برگزاری یک دیدار تدارکاتی آسوده و پرگل، به‌ کلی آشفته ساخت!

● تلاش برای گزینش نهائی

ترکیب موردنظر دومه‌نش مقابل چین، با یکی، دو تغییر در میانه زمین و خط حمله، مقابل سوئیس هم باید مورد استفاده قرار بگیرد. حضور بارتز در درون دروازه و خط دفاع متشکل از آیبدال و سانیول در چپ و راست و زوج گالاس - تورام در مرکز، از یک سو و به بازی گرفتن مالودا، زیدان، ماکلله و آنری از طرف دیگر، ۹ بازیکنی هستند که بدون در نظر گرفتن حساب احتمالات در نخستین دیدار فرانسه با سوئیس به میدان خواهند آمد، ضمن اینکه نقش ویه‌را-بازیکنی که ارزش‌های وجودی او در آرسنال، یووه و همچنین تیم ‌ملی فرانسه در یکی، دو سال گذشته، غیرقابل انکار است - و همچنین گزینش زوج آنری در خط حمله، نقطه و نکته ابهام‌آمیزی بود که مربی فرانسه در پی‌ برطرف کردن آن است.

نوع بازی چینی‌ها از یک سو و ناکارآمدی خط میانی یا به‌عبارت درست‌تر، عدم تعادل در ۲ سمت، یعنی بازی ناپیدا و کم اثر ویه را در سمت راست از سوی دیگر، از همان آغاز می‌توانست تفکرات دومه‌نش را تحت‌فشار بگذارد.

در این رهگذر، مصدومیت سیسه که در پی بازی خطرناک و به دور از ذات یک دیدار تدارکاتی کاپیتان چین به وقوع پیوست و باعث شد مهاجم جوان و بدشانس فرانسه، مانند جام‌‌جهانی ۲۰۰۲ این بار نیز از حضور در جام‌جهانی باز بماند، تمام پیش‌بینی‌های فرانسوی‌ها را درهم ریخت.

آمدن ترزگه که به بازی با دگرگونی روحی فرانسوی‌ها و پنالتی از دست رفته زیدان همراه شد.

بدون تردید، نوع بازی ترزگه با تمام مهاجم‌های ملی‌پوش فرانسوی تفاوت دارد.

ثمربخش بودن ترزگه، با شرایط خط میانی فرانسه مقابل چین، به کمترین میزان خود می‌رسید که اینگونه نیز شد و اگر گل اول بازی که با پاس بلند زیدان، فرار آنری از سمت راست و پاس او به تیر دوم توسط ترزگه شکل نمی‌گرفت، تا هنگام تعویض در اواخر کار، بود و نبود ”ترزگل“ به چشم نمی‌آمد!

نیمه اول دیدار فرانسه با چین به غیر از گل‌ ترزگه، به‌گونه‌ای تمام شد که شاگردان دومه‌نش پس از مصدومیت سیسه، با احتیاط زیاد و بدون درگیری لازم با چینی‌ها، به توپ ضربه می‌زدند، ضمن اینکه چیدمان خط میانی ۴ نفره با حضور ویه را کم‌اثر می‌نمود، بار دیگر مشکلات و ناکارآمدی خود را نشان داد.

● احتیاط فرانسوی‌ها، گل تساوی چینی‌ها

نیمه دوم بدون تغییر آغاز شد و بر عکس ۴۵ دقیقه اول، چینی‌ها یارای حضور در محوطه جریمه فرانسه را که از اواخر وقت نخست کم و بیش دیده می‌شد، بیشتر و بیشتر پیدا کردند تا جائی‌که در اولین حمله خطرناک خود، صاحب یک پنالتی و گل تساوی شد.

تساوی مقابل چین و ارایه یک بازی ناکارآمد و ناهماهنگ، آن چیزی نبود که در ذهن دومه‌نش قبل از شروع مسابقه می‌گذشت.

در این رهگذر، مرد فرانسوی در اواخر بازی ۲ تعویض انجام داد. حضور ریبری و ویلتورد به‌جای ویه‌را و ترزگه شرایط کار را به‌کلی عوض کرد. بدون تردید نه برای اینکه ترزگه و ویه را ”بد“ بودند که، بلکه نوع چیدمان دومه‌نش و به‌عبارت بهتر استفاده همزمان از ماکلله و ویه را باعث شد تا ترزگه و ویه را در چرخه تاکتیکی موردنظر او، بی‌اثر جلوه نمایند.

با این ۲ تعویض، خط میانی فرانسه با حضور مالودا و ویلئورد در چپ و راست و زیدان و ماکلله در مرکز (اولی هجومی و دومی دفاعی) شکل تازه‌ای به‌خود گرفت تا به تبع آن تعادلی میان ۲ جناح راست و چپ (سانیول-ویلتورد، آبیدال-مالودا) به‌وجود آید. از سوی دیگر با توجه به تحرک، شهامت و انگیزه بالای ریبری باعث شد کفه‌ ترازو به سود میزبان سنگین شود.

تعویض‌های حیاتی دومه‌نش جدا از نتیجه بازی، یعنی پیروزی ۳ بر یک فرانسه که با گل‌های ترزگه در نیمه اول و گل به‌خودی مدافع چین و گل آنری در وقت اضافه نیمه دوم، در ازاء تک گل چین تحقق یافت!

شرایط بازی که متأسفانه با مصدومیت دردناک سیسه آغاز شد، به‌گونه‌ای پیش‌ رفت که دومه‌نش را مجبور ساخت تا در یک بازی تدارکاتی، تنها به ۳ نعویض - یکی اجباری و بقیه تاکتیکی - اقدام نماید.

آمدن ترزگه، اگرچه با سی‌ودومین گل ملی او همراه بود اما تعویض در اواخر بازی، جایگاه اصلی این بازیکن را در تفکرات دومه‌نش زیر سؤال برد، در حالی‌که حضور کوتاه‌مدت ریبری که روی هر ۲ گل بعدی فرانسه نقش اصلی داشت، بدون تردید نقشه‌های تاکتیکی مربی فرانسه را به‌هم می‌ریزد.

به هر حال، اینگونه به‌نظر می‌رسد که با توجه به بازی خوب زیدان (از نظر روحی، جسمی، تکنیکی و تاکتیکی) و قطعی بودن گزینش مالودا، ماکلله وآنری، دومه‌نش برای انتخاب ۲ بازیکن دیگر دچار مشکل شده باشد، اما به باور نگارنده با توجه به داشته‌های کنونی این مربی که به‌جای سیسه مصدوم، باز هم یک مهاجم (سیدنی گوو) با توان بازی در نقش گوش‌های کلاسیک را فراخوانده است، چیدمان ۵ نفره در میانه زمین متشکل از مالودا در سمت چپ، ماکلله، ویه‌را (به‌عنوان ۲ هافبک دفاعی، توپ گیر، توپ پخش کن و هجومی) در کنار ویلتورد یا ریبری در طرف راست، همراه با زیدان (جلوی این ۴ نفر) در شرایط کنونی بهترین، مناسب‌ترین و کارآترین تفکر تاکتیکی باشد که صد البته در چنین چیدمانی به‌هر اندازه که برای آنری و سپس ساها و گوو شانس حضور ثابت و ذخیره وجود دارد، بدون تردید نباید و نمی‌توان روی بازی ترزگه حساب باز کرد!

دست آخر اینکه در کنار مصدومیت سیسه، بازی خوب زیدان که در پایان هنوز پرنفس نشان می‌داد، رویدادی شیرین و ثمربخش بود. از طرف دیگر با عدم دعوت ژولی به‌جای سیسه مشخص شد که به قول معروف مرغ یک پا دارد! بدون تردید با حضور بازیکنی مانند ژولی، دست مرد فرانسوی برای چیدمان‌های متنوع‌تر، بیشتر باز می‌شد. فرانسه با پشت سر نهادن آخرین دیدار تدارکاتی که به بسیاری از تردیدهای تاکتیکی دومه‌نش پایان بخشید، به استقبال نخستین بازی خود در جام‌جهانی ۲۰۰۶ خواهد رفت.