انتخابات، ارامنه ایران و مطالبات آنها

...

به غیر از حضور در پای صندوق و دادن رای شخصی، حضور ارامنه در انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر در روز ۲۴ خرداد، به چند شکل انجام گرفت: نخست انتشار سندی بود با عنوان «انتظارات و خواسته های جامعه ارامنه ایران از رئیس جمهور آینده» که امضای خلیفه‌گری‌های ارمنی ایران، نمایندگان ارامنه در مجلس شورای اسلامی و مطبوعات و انجمن‌های ارمنی کشور را پای خود داشت. در این سند مطالباتی در سطح بین‌المللی و ملّی و همین طور در زمینه دشواری‌های ارامنه کشور در ده ماده تدوین شده بود. انتشار این سند به دوره رقابت‌های ریاست جمهوری باز می‌گردد که هنوز نامزدهای مختلف با هم رقابت می‌کردند و به گفته کارن خانلریان، نماینده ارامنه تهران در مجلس که ابتکار عمل تنظیم سند را به عهده داشت، سند به پنج تن از نامزدها ارائه شده است. کارن خانلریان در پاسخ به پرسش‌های «هویس» همچنین گفته است که مطالبات این سند با رئیس جمهور منتخب پی‌گیری خواهد شد. خانلریان در پاسخ این پرسش که آیا معقول‌تر نبود از نامزد خاصی حمایت می‌شد که گمان می‌رفت مستعدتر است به این مطالبات پاسخ دهد، توضیح داده است که حاضران در جلسه مشورتی برای تنظیم این سند به سه دلیل درست دانستند که ارامنه را تنها به مشارکت در انتخابات دعوت کنند نه رای دادن به یک نامزد خاص. امّا این دلایل: «نخست به این دلیل که در شرایط وجود دیدگاه‌ها و رویکردهای گوناگون نسبت به مسائل کشور در میان ارامنه ایران، موضع‌گیری می‌توانست نقش محدودکننده آزادی اراده را بازی کند و فشاری بر امضا کنندگان سند باشد. دوّم این که موضع‌گیری سیاسی جامعه ارامنه هیچ تضمینی برای اقدامات آتی رئیس جمهور جدید نمی‌تواند به وجود بیاورد. و سرانجام به این دلیل که پاسخ‌هایی که به خواست‌های ما داده می‌شود، با توجه به قانونمندی جوّ روزهای پیش از انتخابات، احتمالاً رنگ تبلیغاتی خواهد داشت و موضعگیری بر اساس این پاسخ‌ها، دست کم، منطقی نمی‌تواند باشد».

گروهی از فعالان اجتماعی ارمنی نیز فهرستی از کاندیداهای شورای شهر تهران منتشر کردند و ارامنه را به رای دادن به آن‌ها دعوت کردند. آن‌ها همچنین فهرستی از خواست‌های عمومی درباره شهر تهران و همین طور چند خواست ارامنه ایران را نیز جداگانه منتشر کردند. آلبرت کوچاریان، یکی از این فعالان اجتماعی، در پاسخ به پرسش «هویس» در زمینه انگیزه‌های‌شان از انتشار این فهرست و ملاک‌هایی که برای گذاشتن نام نامزدها در فهرست مدّ نظرشان بوده است، نخست بر اهمیت شوراهای شهری و محلی تاکید کرد. او اعلام کرد به گمانش هشتاد در صد معضلات مردم تهران مشکلات شهری هستند و نه مشکلات سیاسی. به همین سبب آن‌ها بیشتر به تخصص افراد و پیشینه خوب‌شان در اداره امور شهر توجه داشته‌اند و در مرحله بعد به وابستگی سیاسی آن‌ها.

نامزدی آرمن نظریان برای عضویت در شورای شهر تهران نیز تا اندازه‌ای مورد توجه قرار گرفت. ارامنه در انتخابات مجلس قانونگذاری به نمایندگان خاص خود رای می‌دهند و نامزدهای ارمنی نیازی ندارند با نامزدهای دیگر رقابت کنند. امّا در این مورد، نظریان باید با دیگر داوطلبان عضویت در شورای شهر رقابت می‌کرد و اصلاً باید با رای غیرارمنی‌ها وارد شورا می‌شد. این موضوع البته ناممکن نیست، به شرطی که نامزد مورد بحث در سطح جامعه ایرانی شهرت داشته باشد یا از طریق ارتباطات گسترده‌ای با محافل سیاسی و اجتماعی کشور راه خود را در فهرست‌های گروه‌های ذی‌نفوذ بگشاید. آرمن نظریان که نخستین کاندیدای ارمنی برای شورای شهر بود انتخاب نشد، امّا حضور او توجه ارامنه را به ضرورت‌ها شرکت در روندهای سیاسی عمومی کشور جلب کرد.

در مجموعه مطالب این شماره «هویس» درباره انتخابات و ارامنه، اظهارنظرِ روبرت صافاریان نیز درج شده است. او این پرسش را مطرح کرده است که آیا انتشار سندی خطاب به همه نامزدهای ریاست جمهوری خودش یک جور القای بی‌تفاوتی نسبت به سرنوشت سیاسی کشور نیست؟ و آیا اگر ارامنه ایران فارغ از این که چه کسی رئیس جمهور شود، مطالبات معینی را مطرح می‌کنند، دیگر رای دهنده ارمنی چه انگیزه‌ای دارد که برای رای دادن پای صندوق برود.

 

متن خواسته‌های ارامنه از رئیس جمهور جدید که به امضای خلیفه‌گری‌های ارامنه ایران، انجمن‌ها و رسانه‌ها و نمایندگان ارامنه در مجلس شورای اسلامی رسیده است

 

انتظارات و خواسته های جامعه ارامنه ایران از رئیس جمهور آینده

جامعه ارامنه ایران به عنوان بزرگ ترین جامعه اقلیت دینی کشور، در تاریخ پرفراز و نشیب ایران عزیز همواره در کنار برادران مسلمان، زرتشتی، کلیمی و آشوری خود از مرزهای این خطه پرگوهر دفاع کرده و در راه پیشرفت کشور از هیچ مجاهدتی فروگذار نکرده اند.

با مشارکت همه جانبه در تمامی عرصه ها و با ادای دِین شهروندی خود، ارمنیان ایران بر اساس مفاد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با دلگرمی از منویات مقام معظم رهبری که فرمودند: «این نکته را به خاطر بسپارید که جمهوری اسلامی ایران طرفدار ملت های مظلوم است، با ظالمان مخالفت و مبارزه می کند و در مقابل زورگویی و زیاده خواهی با همه وجود می ایستد»، انتظارات و خواسته هایی به شرح زیر در خصوص رشد و تعالی عمومی کشور و جامعه ارامنه از رئیس جمهور آینده ایران دارد:

در سطح ملی و بین المللی:

۱ـ در زمینه اقتصادی و اجتماعی، جامعه ارمنیان ایران از رئیس جمهور آینده می خواهد در تقابل با سیاست های تحریم همه جانبه، با حفظ مبانی اقتصاد مقاومتی، در راه بهبود زیربنای اقتصاد و صنعت کشور و اصلاح روابط اجتماعی ناشی از رشد کم و ناکافی اقتصاد و توسعه نامتوازن فعلی، گام های مؤثر بردارد.

۲ـ در زمینه سیاست خارجی، جامعه ارمنیان ایران از رئیس جمهور آینده می خواهد با حفظ اصول استقلال و جمهوریت و تمامیت ارضی کشور، علیه سیاست های زورگویانه ایستادگی کرده و جایگاه و منزلت کشورمان در عرصه مناسبات منطقه ای و بین المللی را تثبیت کند.

۳ـ در زمینه علم و فناوری، جامعه ارمنیان ایران از رئیس جمهور آینده می خواهد مشکلات موجود در آموزش و پرورش و آموزش عالی را به مرور رفع و اهمیت بیشتری برای تحقیقات و فناوری قایل شود.

۴ـ در زمینه مشارکت زنان در توسعه و پیشرفت راهبردی کشور، جامعه ارمنیان ایران از رئیس جمهور آینده می خواهد تا با توجه به رشد بی سابقه سطح آموزش عالی و تکمیلی بانوان، در راه اصلاح سیاست های استخدامی و به کارگیری مؤثر از ظرفیت های تخصصی آنان در عرصه های گوناگون گام بردارد.

در سطح جامعه ارمنی:

۱ـ واقعه نسل کشی ارمنیان به دست حکومت عثمانی در سال ۱۲۹۴ش. (۱۹۱۵م.)، که در اثر آن یک و نیم میلیون قربانی بی گناه به کام مرگ فرو رفتند، یکی از بزرگ ترین جنایات علیه نوع بشر و دردناک ترین زخم تاریخی ارامنه جهان است. جامعه ارمنیان ایران از رئیس جمهور آینده می خواهد تا در راه محکومیت این جنایت بزرگ و جنایات نظیر آن، اقدامات مقتضی را معمول دارد.

۲ـ جامعه ارمنیان ایران از رئیس جمهور آینده می خواهد با حمایت های مادی و معنوی به نهادهای آموزشی، فرهنگی و ورزشی جوامع اقلیت دینی، به این جوامع کمک کند.

۳ـ اشتغال اقلیت های دینی در دستگاه های دولتی در سال های اخیر تقلیل یافته است. جامعه ارمنیان ایران از رئیس جمهور آینده می خواهد تا این کاستی را با اتخاذ تدابیری برطرف نماید.

۴ـ احراز پست معاونت یا مشاورت وزارتخانه ها توسط اقلیت دینی از جمله اقداماتی است که می تواند تبعات مثبت داخلی و خارجی داشته باشد.

۵ـ جامعه ارمنیان ایران همچنین از رئیس جمهور آینده می خواهد تا برای کاهش معضلات ناشی از ماده ۸۸۱ مکرر قانون مدنی در باب مسائل ارث، مساعدت های حقوقی و اجرایی به عمل آورد.

۶ـ یکی از سازوکارهای مؤثر برای برقراری ارتباط بین قوه مجریه و جوامع اقلیت های دینی، تشکیل نهاد معاونت یا مشاورت ریاست جمهور، وزارت ها و استانداری های مرتبط در امور این جوامع است. جامعه ارمنیان ایران همچنین از رئیس جمهور آینده می خواهد تا در این خصوص اهتمام ورزد.

 

شوراهای خلیفه گری ارامنه تهران، اصفهان و آذربایجان

نمایندگان فعلی و ادوار ارامنه شمال و جنوب ایران در مجلس شورای اسلامی

 جمعیت ادبی و هیأت سردبیری روزنامه ارمنی زبان آلیک

نشریات آراکس، پیمان و هویس

سایت های خبری و اجتماعی هاماینک و هایلی

انجمن های فرهنگی، ورزشی و اجتماعی آرارات، سیپان، رافی، مهندسان و معماران ارمنی، نویسندگان، معلمان

 ملی و فرهنگی، نائیری، سردارآباد، چهارمحال، فریدن، پزشکان ارمنی، دانشجویان ارمنی، خیریه بانوان

انجمن  های فرهنگی، ورزشی و اجتماعی ارامنه در تهران، اصفهان، تبریز، ارومیه، شاهین شهر، اراک، رشت، انزلی، شیراز، اهواز، گرگان، سلماس، ساری، مشهد، قزوین، آبادان، گردآباد، زرنه و قُرُق

۱۸خرداد ۱۳۹۲

 

پرونده ی «انتخابات ریاست جمهوری نود و دو»
http://anthropology.ir/node/18555