ابزاری در دهان

ا‌ز گذشته‌های دور بشر به فکر جایگزینی برای دندان‌های از دست رفته خود بود. به مرور این هنر و علم پیشرفت کرد تا به ساخت دندان مصنوعی یا با نام علمی‌و امروزی پروتز انجامید.
پروتز …

ا‌ز گذشته‌های دور بشر به فکر جایگزینی برای دندان‌های از دست رفته خود بود. به مرور این هنر و علم پیشرفت کرد تا به ساخت دندان مصنوعی یا با نام علمی‌و امروزی پروتز انجامید.

پروتز در دندانپزشکی، شامل دو گروه اصلی ثابت و متحرک است. پروتز ثابت پروتزی است که بر روی دندان یا دندان‌های پایه چسب خورده و ثابت می‌شود. پروتز ثابت شامل روکش، بریج (پل) و ... است. روکش بر روی یک دندان تراش‌خورده سوار می‌شود، بریج نیز بر روی دندان‌های پایه کناری قرار می‌گیرد و شامل دندان‌های جایگزین شده نیز هست.

پروتز متحرک خود شامل دو نوع پارسیل و کامل است. پروتز پارسیل شامل چندین دندان جایگزین متصل به یک پایه پلاستیک به رنگ لثه است که توسط یک اسکلت فلزی به هم متصل شده‌اند. پروتز کامل شامل دست دندان کامل است.

مراقبت از پروتز

نداشتن دندان به معنی بی‌نیازی از مراقبت‌های بهداشتی دهان و دندان نیست. دندان مصنوعی مانند دندان‌های طبیعی، می‌تواند محل تجمع ذرات غذایی باشد. زیر دندان‌های مصنوعی محل بسیار مناسبی برای رشد میکروب‌هاست. به همین دلیل رعایت بهداشت روزانه دهان کاملاً لازم به نظر می‌رسد. بهداشت نامناسب دندان مصنوعی می‌تواند منجر به عفونت و بوی بد دهان شود.

بهتر است پس از هر بار صرف غذا، دندان مصنوعی در آورده و شستشو شود. برای شستشو باید از مسواک نرم یا مسواک مخصوص دندان مصنوعی استفاده شود، همچنین از آب ولرم استفاده شود زیرا آب داغ به دندان مصنوعی آسیب می‌رساند.

اگر دست دندان کامل دارید حتماً هرشب پیش از خواب، دندان مصنوعی‌تان را درآورید. خارج کردن دندان مصنوعی در طول شب، به زبان و عضلات شما این اجازه را خواهد داد که با جریان بزاق، لثه‌ها را ماسا ژ داده و به جریان خون در لثه‌‌های شما کمک کند. دندان مصنوعی را در ظرف دردار محتوی آب و قرص‌های تمیز‌کننده و ضدعفونی‌کننده مخصوص قرار دهید.

۱۰ فرمان

برای این‌که با پروتز خود دچار مشکل نشوید به دستورهای زیر عمل کنید:

۱) جویدن با پروتز نیاز به کمی‌تمرین دارد. با غذاهای نرم شروع کنید و پس از عادت کردن به رژیم غذایی طبیعی خود بر‌گردید. معمولا این فرآیند ۲ تا ۵/۲ ماه طول می‌کشد.

۲) با گذشت زمان و افزایش سن، دهان به طور طبیعی تغییر می‌کند و ممکن است پروتز نیاز به تنظیم مجدد داشته باشد. عدم توجه به این مساله موجب لق شدن پروتز و مشکلات متعددی مثل زخم و عفونت می‌شود. اگر پروتز شما لق شده، فورا به دندانپزشک مراجعه کنید تا پروتز را اصلاح و تنظیم کند.

۳) در چند هفته اول نصب پروتز معمولا این وسیله حجیم ناراحت و به عنوان شیءای اضافه در دهان به نظر می‌آید، ولی پس از مدتی دهان عادت کرده و آن را قبول می‌کند.

۴) هرگز سعی نکنید خودتان پروتز را تعمیر کنید زیرا این موضوع هم به پروتز و هم به سلامت دهان آسیب می‌رساند. پروتزی اگر به‌درستی تنظیم نشود ، باعث التهاب و زخم می‌شود. پروتز شکسته را نیز هرگز نچسبانید. چسب‌هایی که در بازار یافت می‌شوند، مواد شیمیایی مضری دارند که نباید در داخل دهان استفاده شوند.

۵) قرار دادن و برداشتن پروتز مقداری تمرین می‌خواهد. پروتز باید به راحتی در جای خود قرار گیرد. هرگز با گاز گرفتن و فشار آوردن پروتز آن را با فشار به سر جای خود نرانید. این کار باعث خم شدن یا شکستن آن می‌شود.

۶) پروتزها معمولا بسیار ظریف هستند و اگر حتی از چند سانتی‌متری بیفتند، ممکن است بشکنند. بنابراین هنگام تمیز کردن آنها بسیار مراقب باشید.

۷) پروتزها را دور از دید و دسترس کودکان نگهداری کنید.

۸) ممکن است در ابتدا پروتز کامل موجب ایراد در صحبت کردن شما شود.اگر در تلفظ کلمه‌ای به مشکل برخوردید، با صدای بلند آن را تکرار کنید تا اصلاح شود. معمولا این مشکل پس از ۲ هفته برطرف می‌شود.

۹) در برخی مواقع در پروتزهای کامل در ابتدای نصب، میزان ترشح بزاق دهان افزایش می‌یابد. این مشکل پس از چند هفته برطرف می‌شود. شما می‌توانید با بلعیدن بزاق به تسریع بهبود آن کمک کنید.

۱۰) ایجاد زخم در روزهای اول استفاده از دندان مصنوعی معمولا رخ می‌دهد. دندانپزشکان برای رفع این مشکل گاهی از چسب‌های نگهدارنده دندان مصنوعی استفاده می‌کنند. اگر هم موضوع شدید باشد توصیه می‌شود برای چند روز از پروتز استفاده نشود.