تحصیل در کشورهای مختلف

همزمان با نزدیک شدن به فصل آغاز مدارس, جوش و خروشی در خانواده ها آغاز می شود

همزمان با نزدیک‌شدن به فصل آغاز مدارس، جوش و خروشی در خانواده‌ها آغاز می‌شود. این موضوع مختص به منطقه‌ای خاص نیست و تمامی والدین به نوعی خواه ناخواه درگیر مسائل آغاز فصل مدرسه فرزندان خود می‌شوند. در این مقاله برآنیم تا به بررسی امر آموزش در برخی کشورها بپردازیم.

الف) ایالات متحده آمریکا:

بی‌شک سیستم آموزشی آمریکا یکی از پیشرفته‌ترین و کلاسیک‌ترین نظام‌های آموزشی دنیاست. امر آموزش و تحصیل در این کشور عموماً زیرنظر بخش دولتی اداره می‌شود و سلسله مراتب آموزشی از فدرال به ایالتی و ایالتی به منطقه‌ای تعریف شده است. استانداردهای آموزشی و امتحانات درجه‌بندی شده عموماً از سوی شوراهای ایالتی تعریف می‌شوند. تحصیل در آمریکا اجباری است و دانش‌آموزان عموماً پس از رسیدن به سن قانونی برای شروع تحصیل، در مدارس دولتی، خصوصی (غیرانتفاعی) ثبت‌نام می‌کنند یا از معلمان مجرب تأییدشده در منازل بهره می‌برند.

تحصیلات عمومی در آمریکا به سه مرحله تقسیم می‌شود:

۱) ابتدایی

۲) متوسطه (معادل راهنمایی تحصیلی)

۳) دبیرستان.

دانش‌آموزان پس از پایان مراحل پیش‌دبستانی وارد مقطع ابتدایی می‌شوند و پس از آن دیگر مقاطع را می‌گذرانند. به پایان بردن دورة تحصیل کامل عمومی در آمریکا ۱۲ سال به صورت معمولی طول می‌کشد. این کشور از بزرگترین حجم بودجه آموزشی کل جهان بهره‌مند است. براساس آمار منتشرشده آمریکا در سال ۲۰۰۷ میلادی رقم نجومی ۹۷۲ میلیارد دلار را به امر آموزش در تمامی مقاطع از ابتدایی تا پیشرفته‌ترین مدارج علمی اختصاص داده است و در حال حاضر حدود ۹۹ درصد از جمعیت آمریکا باسواد هستند.

بیشتر کودکان آمریکایی بین سنین پنج تا شش سالگی وارد مدرسه می‌شوند. سال تحصیلی جدید در ایالات متحده آمریکا بین ماه‌های اوت و سپتامبر (مرداد و شهریور) آغاز می‌شود. مقطع ابتدایی برای دانش‌آموزان آمریکا ۵ سال به طول می‌انجامد و پس از آن کودکان بین سنین یازده تا دوازده سالگی وارد مقطع متوسطه می‌شوند. این مرحله نیز ۳ سال طول می‌کشد. بعد از پایان دورة متوسطه دانش‌آموزان بین سنین چهارده تا پانزده سالگی وارد دبیرستان می‌شوند و در سن هفده تا هجده سالگی این مقطع را به پایان می‌رسانند.

ب) چین:

فرآیند آموزش و تحصیل در جمهوری خلق چین به صورت کاملاً دولتی و تحت امر وزارت فرهنگ این کشور اداره می‌شود.

براساس قوانین جاری در چین تمامی جمعیت این کشور ملزم به ثبت‌نام در مدارس هستند و باید دست کم ۹ سال به تحصیل علم بپردازند.

دولت آموزش ابتدایی را شش سال تعریف کرده است و دانش‌آموزان چینی بین سنین شش تا هفت سالگی وارد کلاس اول می‌شوند. پس از پایان شش سال تحصیل در دورة ابتدایی، دانش‌آموزان چینی از سن دوازده تا هیجده سالگی دورة آموزشی ثانویه را می‌گذرانند. آموزش ثانویه در چین شامل دوره‌های متوسطه ۳ ساله و دورة دبیرستان سه ساله است.

چین طی سال‌های اخیر اقدامات اساسی برای بهبود امر آموزش در این کشور انجام داده است. براساس آمار منتشر شده از سوی وزارت فرهنگ این کشور، تعداد چینی‌هایی که به مقطع دکترا می‌رسند، طی ۱۰ سال، پنج برابر شده است.

دولت پکن در سال ۲۰۱۰، مبلغ ۳۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار به امر آموزش تخصیص داده است که این رقم نسبت به سال گذشته ۹ درصد افزایش نشان می‌دهد. در حال حاضر حدود ۹۲ درصد از جمعیت چین باسواد هستند که ۹۶ درصد آنها را مردان و ۸۸ درصد آن را زنان تشکیل می‌دهند.

ج) فرانسه:

سیستم آموزشی فرانسه بسیار متمرکز و سازماندهی شده است. این نظام به مانند بیشتر سیستم‌های آموزشی به سه مرحله ابتدایی، متوسطه و دبیرستان تقسیم می‌شوند. دورة ابتدایی و متوسطه در فرانسه عموماً به صورت دولتی اداره می‌شود. البته برخی مدارس نیز به صورت مستقل و غیرانتفاعی در این مقاطع مشغول به فعالیت هستند. براساس آمار منتشر شده از سوی (OECD) (سازمان همکاری اقتصادی و توسعه) نظام آموزشی فرانسه جزو ۲۵ نظام آموزشی برتر جهان قرار گرفته است.

در حال حاضر تمامی برنامه‌های آموزشی فرانسه توسط وزارت فرهنگ ملی این کشور تعیین می‌شوند. تمامی معلمانی که در مقاطع ابتدایی و متوسطه مشغول به تدریس هستند، در استخدام رسمی دولت قرار دارند. براساس نظام آموزشی جدید فرانسه، تمامی مدارس در همه مقاطع از روز دو سپتامبر آغاز می‌شود و در ۴ جولای پایان می‌پذیرد. تحصیلات در فرانسه اجباری است و کودکان باید از شش سالگی وارد مدرسه شوند. پاریس بودجه آموزشی فرانسه را در سال ۲۰۰۹، ۶۴ میلیارد و ۶۰۰ میلیون یورو تعیین کرد. در حال حاضر ۹۹ درصد از جمعیت فرانسه باسواد هستند.

د) هند:

نظام آموزشی هند از برخی جهات، به سیستم آموزشی آمریکا شباهت دارد. این نظام عموماً به صورت دولتی اداره می‌شود و سلسله مراتب آموزشی از فدرال به ایالتی و از ایالتی به محلی تقسیم می‌شوند. هندوستان نیز تحصیل را برای تمامی کودکان هندی اجباری کرده است. مقامات دهلی نو طی سال‌های اخیر برای بهبود آموزش و پرورش در هند، اقدامات قابل توجهی انجام داده‌اند. مقامات هندی قصد دارند تا پایان سال ۲۰۱۲ حدود دوسوم جمعیت هند را باسواد کنند. با این وجود در حال حاضر حدود ۳۵ درصد از جمعیت هند بی‌سواد هستند و فقط ۱۵ درصد از دانش‌آموزان هندی به دبیرستان راه می‌یابند. مقطع ابتدایی در هند تا سن چهارده سالگی دانش‌آموز ادامه دارد و دولت این کشور کار را برای کودکان دانش‌آموز در این مقطع ممنوع اعلام کرده است.

بودجه آموزشی هند در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، حدود ۶ میلیارد و ۷۳۰ میلیون دلار بوده است. لازم به ذکر است که کودکان هندی در کنار آموزش زبان مادری خود، زبان انگلیسی را نیز می‌آموزند.

هـ) سوئد:

تحصیل در سوئد برای کودکان ۶ تا ۱۶ سال اجباری است. سال تحصیلی در این کشور از اواخر ماه اوت آغاز می‌شود. بیشتر مدارس در سوئد توسط شهرداری‌ها اداره می‌شوند. در این میان برخی مدارس نیز وجود دارند که مستقیماً دولتی هستند. به این مدارس در سوئد مدارس رایگان می‌گویند که تمامی امور آموزشی در این مدارس مجانی است. مقطع ابتدایی در سوئد نه سال به طول می‌انجامد و سه سال بعد تحصیل نیز به مقطع دبیرستان اختصاص می‌یابد.

ترجمه: آرش میری‌خانی