زندگی روی نت‌های زمانه

اگرچه موسیقی در رادیو به خاطر متکی بودن بر عنصر صدا، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد اما در تلویزیون بسته به شرایط متفاوت ظاهر می‌شود. موسیقی در تلویزیون به صورت متنی و زمینه‌ای …

اگرچه موسیقی در رادیو به خاطر متکی بودن بر عنصر صدا، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد اما در تلویزیون بسته به شرایط متفاوت ظاهر می‌شود. موسیقی در تلویزیون به صورت متنی و زمینه‌ای منعکس می‌شود. موسیقی زمینه‌ای بیشترین کارکرد را در تلویزیون دارد و می‌توان گفت که کمتر برنامه‌ای در تلویزیون (غیر از سخنرانی‌ها، مناظرات سیاسی و...) بدون موسیقی زمینه پخش می‌شود. اغلب برنامه‌هایی هم که اختصاص به پخش برنامه‌های موسیقایی و آثار موسیقی دارد نیز مصداق استفاده تلویزیون از موسیقی متن است. با این مقدمه می‌توان گفت که این هنر در تلویزیون یا لابه‌لای برنامه‌ها پخش می‌شود یا فقط در تیتراژ سریال‌ها و فیلم‌ها شنیده می‌شود.

اما سریال «زمانه» به کارگردانی حسن فتحی که این روزها در حال پخش از شبکه سه است، نگاهی متفاوت به این هنر دارد و تا حدی توانسته موسیقی را در سریال خود از حاشیه به متن بیاورد. یکی از شخصیت‌های زمانه به نام سینا (برادر ارغوان) موزیسین است و از طریق او به دنیای موسیقی سفر می‌کنیم، مثلا هنگامی که سینا پیانو می‌نوازد، بیننده، همزمان با تصاویر، صدای زیبای موسیقی را نیز می‌شنود.

خیلی خوب است وقتی سریالی را تماشا می‌کنیم و درگیر داستانش می‌شویم، شاهد یک سکانس موزیکال هم باشیم. این اهمیت دادن به نت‌های موسیقی، مخاطب را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و به اصطلاح کام او را شیرین می‌کند، درست مثل زندگی. در زندگی روزانه هرکدام از ما به نوعی موسیقی جریان دارد. بین دغدغه‌ها و شلوغی‌های زندگی گاهی به آن گوش می‌دهیم. شاید کسانی هم دور و برمان هستند که موسیقیدان باشند یا خوب بنوازند؛ مثل زمانه. زمانه هم قصه آدم‌های زمانه ماست؛ با همان پراکندگی و تنوع سلیقه. سینا یک شخصیت فرعی است، اما توانسته بیننده را درگیر علایق و دغدغه‌هایش کند و او را به شنیدن موسیقی دعوت کند؛ اتفاقی که شاید تا به حال در کمتر سریالی به آن توجه شده است. حالا بیننده می‌تواند با یک تیر دو نشان بزند؛ هم درگیر داستان شود و هم از شنیدن یک موسیقی زیبا لذت ببرد.