اختلال از هم گسستگی کودکی

اختلال از هم گسستگی کودکی که جنون کودکی نیز نامیده می‌شود، یکی از اختلالات وخیم روانشناختی در کودکان است. ویژگی اصلی این اختلال واپس روی و از دست دادن مهارت‌های کسب شده بعد …

اختلال از هم گسستگی کودکی که جنون کودکی نیز نامیده می‌شود، یکی از اختلالات وخیم روانشناختی در کودکان است. ویژگی اصلی این اختلال واپس روی و از دست دادن مهارت‌های کسب شده بعد از حد اقل دو سال تحول بهنجار است. یعنی در این اختلال حداقل دو سال کودک دارای رشد بهنجار است، اما بعد از دو سالگی و قبل از ۱۰ سالگی، کودک شروع به واپس روی می‌کند و رفتارهای سازشی و روابط اجتماعی و ارتباطات کلامی‌و غیر کلامی‌اش دچار اختلال می‌شود. ممکن است مهار ماهیچه ای اسفنکتری پیش آبراهی خود را از دست بدهد و دیگر رغبتی به بازی و تحرک نشان ندهد. ارتباط عاطفی او با افرادی که می‌شناخته است دچار اختلال می‌شود و کلماتی را که قبلا بیان می‌کرده است دیگر بیان نمی‌کند، در حالی که قبلا می‌توانست با کلماتی واضح صحبت کند. این مساله برای والدین بسیار ناراحت کننده و شوک آور است و گاهی دنبال دلایل بیرونی خاصی برای آن می‌گردند.

اغلب موارد بروز بیماری بین سه تا چهار سالگی است و بروز آن می‌تواند تدریجی یا ناگهانی باشد. علائم اولیه ممکن است به صورت فعالیت مفرط، حالت تحریک پذیری و اضطراب باشد و بعد از آن از دست دادن توانایی صحبت کردن و دیگر توانایی‌های کودک پدیدار می‌شود. مشکلات اجتماعی و رفتاری نیز ارتباط کودک با دیگران را دچار اختلال شدیدی می‌کند. خوشبختانه فراوانی این اختلال کم است و حد فراوانی آن را حدود یک در صد هزار تخمین زده اند. فراوانی این اختلال در پسران اندکی بیشتر از دختران است.در تبین علت این اختلال به نشانه‌های عصب شناختی و عوامل ژنتیکی توجه شده است. گاهی در این کودکان تشنج‌هایی هم بروز می‌کند و معمولا با یک تاخیر عقلی همراه است. اما در عین حال در اغلب موارد بررسی‌های عمیق هیچ نوع عارضه جسمانی را آشکار نمی‌کنند. درمان این اختلال عمدتا با مداخله‌های رفتار درمانی و آموزش مهارت‌ها و صلاحیت‌های از دست رفته صورت می‌گیرد. دارو درمانگری هم برای کاهش مشگلات رفتاری به کار می‌رود.

نویسنده : آذر نادی